Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1929, Síða 84

Eimreiðin - 01.04.1929, Síða 84
172 FLÓTTINN UR KVENNABÚRINU EIMREIÐIN lofaði fegurðina og dýptina í sinni eigin trú. Til þess að særa hann ekki, greip ég til þeirra ráða að dragast á að taka hans trú, þegar ég hefði kynst henni til hlítar. Þessi staðfesta við mína eigin trú bjargaði síðar lífi mínu. Nú leið eitt ár svo, að ekkert bar til tíðinda. Asim varð ekki fyrir neinum óþægindum mín vegna, og hið austræna ætterni hans varpaði ekki neinum skugga á hjónabandsham- ingju okkar, enda virtist mér hann í einu og öllu semja sig að siðum Evrópumanna. En þá gerðust þeir atburðir, sem mig hafði ekki órað fyrir. * * * Aðfangadagskvöld jóla 1926 kom svolátandi skipun símleiðis frá Kabul: »Asim komi ásamt konu sinni til Kabul«. Ég varð bæði hrædd og hrygg, því svo hafði verið um talað, áður en við giftumst, að við skyldum ílendast í Evrópu og ekki fara til Kabul. Við sendum skriflega beiðni um að námstíminn yrði framlengdur, og sendiherrann gerði það sama. En báðar þessar tilraunir urðu árangurslausar. Mér hraus hugur við að leggja út í þessa ferð og setjast að í landi, þar sem ég þekti enga siði né venjur og allir voru mér ókunnir. En mér var lofað, að Asim skyldi fá góða stöðu í Afganistan og komast þar til mannvirðinga. Ný skipun kom frá Kabul um, að við skyldum vera við- búin að leggja af stað, og loks tókst Asim og sendiherranum að telja mér hughvarf og fá mig til að láta undan. Eftir að við höfðum lokið undirbúningi undir ferðina, brá ég mér til Stokkhólms til þess að kveðja fjölskyldu mína, og hét ég Asim því að vera komin aftur að viku liðinni. En þa^ dróst svo í tímann fyrir mér, að ég var fjórar vikur um kyrt. Mér fanst ég ekki komast af með styttri tíma til þess að kveðja ættjörðina. Þegar ég kom aftur til Berlínar fagnaði Asim mér á járnbrautarstöðinni. Til þess að hugga mig og dreifa áhyggjum mínum út af skilnaðinum færði hann mér dýrar gjafir. En þegar ég var að taka upp úr ferðakistu minm heima hjá mér, kom hann auga á bréf, sem lá innan um fatnað minn. Við héldum áfram að tala saman, en ég sá, hann veitti bréfinu nákvæma eftirtekt.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.