Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1934, Side 35

Eimreiðin - 01.10.1934, Side 35
ElMREIÐIN NAPÓLEON BÓNAPARTE 361 °9 rúmi, svo að hún vissi ekki lengur hverju var óhælt að trúa; og að trúa ekki. Hann ætlaði að kyssa hana. Nei, sagði hún smeyk og benti á ]esú Krist, — ekki hérna. — Hver veit nema ég geri eitthvað líka — fyrir hann, Sa9ði pilturinn alvarlegur og kinkaði kollinum í viðurkenn- In9arskyni framan í endurlausnarann. Svo kystust þau fyrir ^aman Jesú Krist. — Nú verðurðu að fara, sagði hún, því hún var hrædd Uni að einhver kæmi, það var um hábjartan dag. Og þessari heilögu athöfn var lokið. 3. Skipin koma og fara. Enn einu sinni stendur hann við hafskipabryggjuna og virðir fyrir sér hamingjusamt fólk, sem ^emur og fer á skipunum. Enn er hann að hugsa um að ^ara á skipunum. En það er sagt að nú komi miðdóttirin heim — eftir meira en tvö ár. Og hann hefur verið að bíða eftir að hún komi, til þess að hann geti kvatt hana. Því hann gat ekki kvatt hana áður en hún fór. Ástin; — þegar ég hef kvatt kana, hugsaði hann, þá er mér ekkert framar að vanbúnaði. Hann keypti sér ný stígvél fyrir peningana sína og varð Sv° eftir í kaupstaðnum til að ganga á stígvélunum sínum. ^ bá daga var það jafnvel sjaldgæft, að hreppstjórar ættu st!9vél. Hann borgaði fyrir sig á vertshúsinu, talaði ekki við nemn, en gekk á stígvélunum. Honum varð einkum tíðgengið 1 búðina. Hann spurði á afgreiðslunni hvað kostaði að fara tt! útlanda á skipunum. Það kostaði hundrað krónur, sögðu pe'r. þessi maður hafði oft spurt um það áður, hann eign- ®ðist aldrei hundrað krónur. Nú fer miðdóttirin að komar ara að hún missi nú ekki trúna á mér úr því ég er ekki annn, hugsaði hann. Bara að mér takist að sannfæra hana Utn> að ég muni fara samt. Að ég skuli fara. Að ég skuli vmna frægðarverk í fjarlægum löndum, eins og aðrir unglingar 1 ta manna, sem fóru út í heiminn og hófust af sjálfum sér. Svo kom miðdóttirin. Hún var í fylgd ungs manns, sem ann þekti ekki í sjón, en það var þá sonur sýslumannsins,. Sern einnig hafði lært til sýslumanns í Danmörku. Hann var bykkum svörtum frakka, embættismannafrakka. Þvílíkir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.