Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1934, Page 93

Eimreiðin - 01.10.1934, Page 93
ElMREIÐIN Á DÆLAMÝRUM 419 vatni engu síður en heiðarnar hérna. Hann veit dýpið á hverju miði, hvar fisks er helzt von, og hverskonar. »Undir bröttustu Skriðuhlíðinni er sextugur hylur*, segir Höski gamli, »og þar er nú dáfélegur fiskur, skal ég segja t>ér, eða hitt þó heldur!« »Það er ef til vill loðsilungur eða öfuguggi* segi ég hlæj- andi, og svo skýri ég honum frá íslenzku þjóðtrúnni um þessar kynjaskepnur. »Þetta var þó kyndugt!* segir Höski gamli. »En eitthvað hlýtur nú að vera hæft í þessu, því oft er gott það, sem 9amlir kveða. — Nei-ónei. Ekki er hann nú af því tæinu, silungurinn í Svarthyl. En svartur er hann og ljótur, og helzt sneiði ég hjá honum. En svo er þar líka eitthvert annað óféti, sem enginn veit deili á. Það heldur sig í djúpinu og kemur aldrei upp. Og í bví hafa þeir slitið sterkustu færin sín, veiðimennirnir, hér fyr a árum, meðan bátur var á vatninu. Að Iokum var mönnum ekki farið að lítast á blikuna. Þeir tóku að forðast Svarthyl og loksins fúnaði báturinn sundur. Nú eru um tuttugu ár s>ðan. Eg hef öðru hvoru veitt dálítið á stöng meðfram slröndinni. Og það er til góður fiskur, skal ég segja þér! Hrriðinn í Grjótárósi og bleikjan á Sandvíkurgrunni, það er nu fiskur, sem er nefnandi! Gulbleikur á kviðinn og spikfeitur, Svo hann bráðnar á tungunni! ]á, það er nú fiskur, sem vert er um að tala !* — Laugardagskvöldið tökum við Höski gamli fleytuna á milli °kkar og berum hana ofan að vatninu. Það er örstuttur sPöIur. Við setjum hana út á vatnið, og hún flýtur eins og fluga á sírópi. Við stígum báðir út í. Höskuldur sezt undir arar> en ég sit á gaflþóftu. Nökkvinn sígur aðeins tvo þuml- unga og ristir nú þrjá þumlunga alls. Höski gamli legst á árar austur með landi, svo nökkvinn Heytir kerlingum, enda er logn og vatnið spegilslétt. Geysi- síór blikandi spegill landa milli, með blásvörtum skuggajöðr- Utn undir hæstu hlíðunum. Svo hægir Höski skriðinn og Heygir út dorg sinni og smeygir lykkju á löngutöng sína. Ég nef silungastöng mína með stuttum og gildum oddi. Höski gamli verður fyrst var. Allvænn urriði hefur hlaupið
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.