Eimreiðin - 01.01.1935, Síða 107

EI«IIKI0lN
^óklestur fyr og nú.
^tn leið og það er að verða tizka að bæta rithöfundartitli
'í® nafn sitt, svona þegjandi og hljóðalaust, rétt eins og um
skeið var móðins að taka upp ættarnöfn, hrakar bók-
s 11 hér á landi hröðum fetum. Að vísu vantar ekki, að
nnkið sé gefið út af bókum, en mikið af þessari bókaviðkomu
or ekki reist á getu eða vilja fólksins til að lesa, eða af því
eftirspurn sé eftir bókum, heldur af þvi annarsvegar, að
Ilrentsmiðjurnar, sem eru margar, þurfa helzt að hafa nóg
p, gera, og hinsvegar, að á hverju ári kemur allinikið út af
l'tl Uni' SCm fyrirfram 61 n°kkurnveginn augljóst um, að
a eða enga sölumöguleika hafa, og það jafnvel þótt fyrir
1111 sé bæði talað og ritað. Til þessara bóka er ýmist kostað
köfundunum sjálfum, sem oft sitja eftir með tilfinnanlegt
CI °g sárt enni, eða af félögum ýmsum og stofnunum, auk
ri’ar bókaútgáfu, sem ríkið heldur uppi eða styrkir, bein-
ls eða óbeinlínis, þó að margt, sem ríkið styrkir til útgáfu
a gefur út, sé vitanlega gott og þarft.
I Þessu sambandi er það eftirtektarvert, að þó að tuttugu rit-
I nndar, að minsta kosti, séu á föstum styrk frá ríkinu, sam-
'A;°mt fjárlögum, þá er það tiltölulega lítill hluti þeirra bóka,
j. koma árlega, sem frá þessu fólki er kominn. Rithöfunda-
‘stinn í fjárlögunum er annars að mörgu merkilegt tákn þess
ngþveitis, sem ríkir í islenzkri bókmentastarfsemi. Þó að þar
lnnan um sjálfkjörnir menn til heiðurslauna fyrir bók-
^nentastörf, þá virðist stundum eins og handahóf hafi ráðið
eisvegna Pétur komst nú þarna á skáldalaun, en ekki Páll,
j^ln þ() stendur Pétri alls ekki að baki í listinni. En sleppum
'■ Hér er það alþingi, sem ræður. Hitt er augljóst mál, að
^aútgáfunni í landinu er sem stendur haldið uppi á fölsk-
I Srundvelli. Bókum er mokað út langt fram yfir það sem
j. rai’fýsn fólksins er fær um að taka á móti. Ef menn ekki
Ua þessu, ættu þeir að svipast um í kjöllurum og á hana-
‘ aloftum, þar sem liggja haugar af upplögum bóka, sem
hginn vill eiga, jafnvel þótt ókeypis væru í boði.