Eimreiðin - 01.01.1935, Qupperneq 122

110
FRA LANDAMÆRUNUM
EIMHBIÐI5f
bók, án liess að gá í kókina eða
]>ekkja hana, en svo reynist tilvís-
unin rétt eftir á, ]>egar að er gáð.
Rókasannanir liafa komið fyrir hjá
ýmsum frægum miðlum, svo sem
Stainton Moses, frú Gladys Oskorne
Leonard og frú Garrett, en mega ]>ó
teljast með fágætari tegundum sál-
rænna fvrirkrigða.
Að kvöldi 28. septemker 1930
voru nokkrir áhugamenn um sálræn
fyrirbrigði saman komnir í húsi
einu í Reykjavik. Kona ein, sem
gædd er dulrænum hæfileikum, var
Jiarna stödd og las upp úr sér 20
fyrirsagnir, setningar og blaðsíðu-
töl í tveim kókum, sinni eftir livorn
höfund, svo fljótt, að sá sem fletti
upp kókunum jafnóðum, til að gá
að hvort heima stæðu blaðsíðutölin
og fyrirsagnirnar, liafði varla
undan að fletta og skrifa niður.
Konan fuilyrti að henni væru sýndir
hinir tilvitnuðu staðir af tveim
framliðnum mönnum, höfundum
bókanna, sem hún og þóttist sjá og
þekkja. Þau 20 klaðsíðutöi, sem
konan nefndi, fara hér á eftir, í
þeirri röð sem þau komu og voru
rituð. Fyrirsagnirnar og setning-
arnar, eins og hún mælti þær fram,
voru og skrifaðar við hvert blað-
síðutal. Hún nefndi bæði töiur og
orð ákveðið og hiklaust, og eru sex
viðstaddir, til vitnis um, að hvergi
skeikaði orði né tölu við bækurnar,
er að var gáð. Um huglestur gat liér
ekki verið að ræða, því enginn við-
staddra leit i bækurnar fvr en eftir
að miðiliinn hafði talað.
Biaðsiðutölin voru þessi i réttri
röð, eins og miðillinn nefndi þau:
170, 185, 70, 4, 5, 73, 114, 99,
233, 317, 326, 277, 315, 313, 257,
265, 361, 360, 163, 98.
Vili nú ekki einhver lesendannt*
taka sér kók i hönd, t. d. einhverj:1
kvæðabók, fletta upp á 20 stöðun'
og setja á sig klaðsíðutalið ásafflt
einni setningu á hverri klaðsíðu.
sem upp er flett. nefna siðan öðr-
um þessi sömu kiaðsiðutöl og setn-
ingar eftir minni, svo sem stundu
siðar, og vita hve vel er inunað?
Fæstir mundu muna keiminginn,
livað þá meira. Konan, sem hér
hefur verið sagt frá, hefur oft koin-
ið með kókasannanir svo tuguni
skiftir. Er liún þá jafnan i saW'
kandsástandi. Ekki er kunnugt, að
hún hafi þær kækur um hönd áð-
ur, sem liún vitnar í.
Þörfin á rannsóknum. Það cr
ekki ýkjalangt síðan að einn af
„visindamönnum" vorum var að
hampa því framan i fróðleiks-
þyrstan, íslenzkan almenning, að
sanngildi dulrænna fyrirkrigða
væri mjög vafasamt og þá einn-
ig frainkaldslif einstaklingsins eft'
ir líkamsdauðann. Vísindin gætu
ekki verið að ata sig á því að fást
við fyrirbrigði, sem ekki væri vitað
uin kvort í raun og veru gerðust-
Hér er ágætlega komið orðum að
kinu rétttrúarlega sjónarmiði vís-
indanna, því það er til rétttrúnaður
i vísindum alveg eins og i trúmál'
um og stjórnmálum. Sir Oliver
Lodge liefur i bók sinni My Philo'
sophy iýst þessu sjónarmiði rétt-
trúaðra visinda gagnvart sálar-
rannsóknum nútimans á þá leið,
að þar sem lögmálin fyrir dulrsen-
um fyrirkrigðum væru ekki enn
kunn og engin viðurkend tilgáta
um algilda skýringu á þeim, þá se
enn of snemt fvrir visindin að gefa
sig við þeim.