Eimreiðin - 01.01.1935, Blaðsíða 124

112
FRÁ LANDAMÆRUNUM
EIMHEIÐIS’
Jiað cr falið og hvort liað er á lifi“.
Svargreiðsla fylgdi, og sama kvöld-
ið simaði frú Bigazzi til baka: „Ef
mér skjátlast ekki á spilin, beið
barnið baiia nálægt heimili sínu“.
Þetta svar komst aldrei til skila,
þvi yfirvöldin stöðvuðu skeytið og
jjerðu bað upptækt. En efni Jjess
komst Jió upp, og var mikið um
l>að ritað bæði i itölsk blöð og er-
lend. í New York varð efni skeyt-
isins einnig kunnugt, og meðan lir.
Rossetti beið óþolinmóður eftir
svari, lieyrði hann, sér til mikillar
skelfingar, efni skeytisins útvarp-
-að, ]>ar sem hann var staddur á
kaffihúsi einu. Meðan Jietta gerð-
ist hafði spákonan livað eftir ann-
að lagt spil sin heima i Perugia,
]>vi frásögnin um barnsránið hafði
haft mikil álirif á liana, og hún
-vildi fegin geta orðið að einhverju
liði. En svarið, sem hún fékk, var
æ hið sama: Litli drengurinn lief-
ur beðið bana, og líkið mun finn-
ast rétt hjá heimili foreldra hans.
Þetta skeði 18. marz. Lík barns-
ins fanst ekki fyr en mörgum vik-
um siðar, en læknar fullyrtu að
barnið hefði dáið rétt eftir að J)að
var numið á brott. Eins og kunn-
ngt er, var allan timann verið að
leita að barninu þangað til liki*'
fanst, og flestir álitu að barnið væri
á lifi, en falið þangað til lausn-
argjaldið yrði greitt. En þetta álit
almennings liafði engin áhrif á Þ1*
niðurstöðu, sem spákonan konist
að J>egar i stað og upp aftur og
aftur.
Höfundur greinarinnar í £u
Revue Spirite telur fjarstæðu aí>
ætla, að það sem konan sjái, þa®
sjái hún í sjálfum spilunum. Hanö
segist álíta, að spilin, sem hún trú-
ir á, sé henni samskonar tæki eins
og t. d. kristall, vatnsflötur eða
spegill getur stundum verið skygn-
um mönnum, tæki til að komast i
]>að sérkennilega sálarástand, seni
nauðsynlegt er til þess að dular-
gáfan geti notið sin.
Áhugasamur bæjarfógeti. Kristj'
án . Linnet, bæjarfógeti í Vest-
mannaeyjum, er einhver áhuga'
samasti maður um sálræn efni-
sem nú er uppi hér á landi. Áhufi1
hans kemur meðal annars fram '
þvi, að hann er tekinn að gefa út
blað í Vestmannaeyjum, sem nefn'
ist „Heimar" og fjallar eingöngu
um dulræn fyrirbrigði og sálar-
rannsóknir.