Eimreiðin - 01.01.1935, Síða 134

122
RITSJÁ
ElMHKIÐlN
rykið af skónuni, áður en ástmeyjan kemur á stefnumótið, en nokkru
áður (bls. 29) segist hann hafa farið úr nærfötunum og selt þau.
Pað versta við liækur eins og Jiessar er ]>að, að Jiær eru ekki meinlausar.
l.ögreglumenn fullyrða, að frásagnir um glæpi örvi til glæpa. A saniá
hátt stuðla svona frásagnir að Jjvi að örva istöðulitlar sálir til sama lif'
ernis. En við skulum vona að bók liessi sé áhrifalaus með öllu.
Hafi höf. haft gaman af að rita Jiessar endurminningar sinar, átti
liaun að láta sér Jiað nægja og geyma handritið í skúffu sinni. I>að átti
okkert erindi i prentsmiðjuna. Arsaell Arnason■
Magnús Helgason: SKÓLAHÆÐL'R og önnur erindi. Reykjavik 1934-
(Samband islenzkra barnakennara).
Séra Magnús Helgason er svo góðkunnur maður, bæði sem skólastjóri.
kennari og fyrir annara liluta sakir, að margir munu fagna nýrri bók
frá hans liendi. Grunntónar bókar liessarar felast i orðum Freysteins
skólastjóra Gunnarssonar i formála fyrir bókinni og eru Jiessir: Ástin á
ættjörðinni, traustið á Jijóðinni og trúin á guð. Þetta eru að visu nú á
diigum gamaldags tónar, en lió hygg ég, að Jieir séu ekki úreltir ennþá.
l>ó að maður vilji eiga gott eitt við alla menn og allar Jijóðir, er ætt-
jarðarástin, átthagaástin og ástin tii Jiess fólks, sem er manni tengt mcð
sameiginlegum uppruna, sameiginlegri tungu og sögu, eðlilegur og góður
hlutur. Og traustið á Jijóðinni, trúin á möguleika liennar til góðra afreka.
hefur bæði fyr og siðar verið lyftistöng allrar sannrar framfaravið-
leitni. Og loks er trúin á guð i raun og veru sama sem trúin á viðhald
verðmætanna, þcirra verðmæta, sem felast i liverri mannssál. ef nógu
djúpt er grafið. Og i fögru samræmi við þetta er lotningin fyrir barns-
sálunum og möguleikum Jieirra og umhyggjan fvrir Jivi, að lilúð sé að
Jieim, svo að Jieir lieri góða og rikulega ávexti.
011 ber bókin Jiess vott, að liana liefur ritað góður og gáfaður inaður.
— maður, sem liefur í starfi sinu ekki lagt aðaláherzluna á Jiurran
itroðning fróðleiks og Jiekkingar, lieldur á hitt að móta huga nemenda
sinna Jiannig, að Jieir verði góðir drengir og nýtir menn. Og inestu muii
liann liafa áorkað með dagfari sinu og fyrirdæmi. Sjón ver.ður jafnai'
sögu rikari. Jakob Jáh. Smári■
GuSmundur Gislason Hagalin: EINN ÁF POSTULUNUM OG EI.EIRl
SÖGUR. Akureyri 1934. (Þorst. M. Jónsson).
Þetta er áttunda liók Guðm. G. Hagalins á fjórtán árum, og má af því
sjá, að hann iiefur ekki verið iðjulaus, Jivi að hann hefur iiaft ýmsum
öðrum störfum að gegna en skáldskapnum einum. Og lionum er alt af
að fara fram. Kristrún í Hamranik, næst-siðasta bókin, var hin bezta af
stærri sögum hans og að ýmsu leyti einstæð i sinni röð. Og Jicssar sög-
ur, sem liér er um að ræða, Einn a[ postulunum og fleiri sögnr, eru liær
lieztu af hinum smærri sögum hans. J>ær eru fjórar alls, Einn af postul'
unum, Steinninn, Við fossinn og Sœtleiki syndarinnar. Sú fyrsta er