Eimreiðin - 01.04.1937, Qupperneq 10

130
VIÐ ÞJÓÐVEGINN
bimreiðin
legt atkvæðamagn í þinginu til þess. Og af blaði Kommúnista-
flokksins er það augljóst, að liann er fús til að styðja slíka
stjórn. Eins og nú standa sakir hefur Alþýðufloklcurinn að
baki sér rúm 11000 atkvæði kjósenda og Framsóknarflokkur-
inn um 14500 atkv. Báðir þessir flokkar telja því til samans
um 25500 atkv. Styðji Kommúnistaflokkurinn, sem hefur tæp
5000 atkv. að baki sér, stjórn Framsóknar- og Alþýðuflokks-
ins, hefur hún að baki sér um 30500 atkvæði. Sjálfstæðis-
flokkurinn fékk við kosningarnar rúm 24000 atkv. og Bænda-
flolckurinn rúm 3500 atkv., eða báðir þeir flokkar til samans
nm 27500 atkv., þ. e. um 3000 atkvæðum minna en hinir
flokkarnir þrír saman lagt. Af þessum hlutföllum mætti draga
þær ályktanir, að það verði hin svonefnda samfylking, sein
að vísu er vart lil nú, er færi með stjórn landsins á næsta
kjörtímabili.
Að minsta kosti tveir möguleikar aðrir eru fyrir hendi til
að mynda þingræðis-stjórn í landinu: að Alþýðuflokkurinn
og Sjáifstæðisflokkurinn, sem hafa saman lagt að baki sér
um 38500 atkvæði, að meðtöldum atkvæðuin
Tvær leiðir. Bændaflokksins, myndi stjórn saman, — eða að
Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn,
með samtals um 38500 alkv. að baki sér, myndi stjórn. —
Hvorug leiðin er líkleg', eftir það sem á undan er gengið-
Frá málefnalegu sjónarmiði séð væri þetta þó engin frágangs-
sök. Það er nefnilega talsvert hæpið, að hægt sé að benda á
verulegan málefnalegan stefnumun milli Framsóknarflokksins
og Sjálfstæðisflokksins —■ og' meira að segja milli þessara
tveggja llokka og Alþýðuflokksins, eins og hann er orðinn nú,
el' ekki væri hin persónulega úlfúð og valda-togstreita, til að
torvelda alla samvinnu. það er aðallega eitt stórmál, sein
samvinnan gæti strandað á, þjóðnýtingin, sem Alþj^ðuflokk-
urinn hefur til skamms tíma lagt allmikla áher/lu á að koma
í framkvæmd. En í síðustu kosningabaráttu ilokksins var
lögð fremur lítil áherzla á þetla alriði, — og virðist flokkur-
inn nú Iiafa svipaða afstöðu til þjóðnýtingarinnar eins og
hinir hægfara jafnaðarmanna-flokkar annarsstaðar á Norður-
löndum. En eins og áður er sagt virðist þýðingarlítið að vcra
að liollaleggja um samvinnu þessara flokka, meðan ílokka-