Eimreiðin - 01.04.1937, Blaðsíða 116

236
RITSJÁ
EIM REIÐIíI
frummálinu með þýzkum þýðingum. I’að væri efni i ritgerð að sýna
fram á hvernig »trvgðamálin« inynda þróunar-kjarnann að friðsamlegu
félagsliíi. Hugsjónin er sú að afnema fæðir, fjandsemi, vigaferli og hefndir
og byggja samneytið á grundvelli samninga og gagnkvæms trausts. Próunin
gengur gegn um fóstbræðralagið, gildis-bræðralagið og endar í stofnun
])jóðl'élags, sem felur sjálfstæðu rikisvaldi umboð til lagasetningar, úrskurða
og meðferðar sameiginlegra hagsmunamála yfirleitt. Petta er hin þjóðræði-
lega þróun, sem er gagnstæð »lýðræðis«-þróuninni. Hin siðari er aðeins
barátta um yíirráð einstakra sérhagsmuna og hefur þvi ekki hugmynda-
afl né siðferðisþrótt til viðurkenningar á þjóðrikis-hugmyndinni nema seni
skýjaborg. II.
ICELANI) 1936. Publislicd on Ihc Fiflieth Annioersarij of Ihc Xalional
liank of Icclaml. Editcd bij Thorsteinn Thorsteinsson. Eftir þvi sem árin
liða eykst þessi litla bók að umfangi. í þessari útgáfu hennar, sem er sú
þriðja, eru 224 bls. og kort, i stað þess sem f\’rsta útgáfan, frá 1926, var
184 bls. og kortlaus.
Í fyrstu verður oss á að undrast listann með þrettán leiðréttingunum,
og finst hann full-langur fyrir ekki stærri bók. En brátt neyðuinst vér til
að viðurkenna, að listinn sé alls ekki eins langur og hann ætti að vera.
Pó að enskan á bókinni sé góð, (þegar þess er minst, að það eru ekki
innfæddir Iínglendingar, sem rita hana), þá munu þó sumir telja liana
tæplega nógu góða til þess, að fært sé að senda liana i prentaðri útgáfu
út um allan lieim.
Eðlilega langar mann alls ekki til að vera með hótfyndni, þegar gagn-
rýna skal bók eins og þessa. En ]>að er vel þess vert, aðeins frá lærdóms-
legu sjónarmiði, að vekja athygli á nokkrum sérkennum bókarinnar, án
])ess að þau þurfi öll að vera beinlinis villur. Til dæmis rita llestir greina-
höfundarnir um Island eins og það sé þeim meira eða minna fjarlægt land.
A bls. 21 stendur: — the colonists thcmsclvcs who came Ihiihcr in
stragnling bands. Áreiðanlega liefði verið eðlilegra að segja came hilhcr,
eða er ekki svo? - Annað dæmi má taka. Pað er á bls. 164: — — thc
colonization of thal countrij with all that happened therc. Auðsjáanlega er
meiningin þessi: Ihis conntrg and all Ihat happencd hcre.
Pá munu ýmsar skammstafanir i bókinni koma enskum lesendum ein-
kennnilega fyrir sjónir, og þeir nmnu í fljótu bragði ekki kannast við þær,
þar sem orðin, sem þær eiga við, eru veiijulega i ensku ritmáli stytt aðeins
á einn og sama óhagganlega háttinn. Til dæmis kemur skammstöfunin
pct (i stað pcr ccnt) einkennilega fvrir sjónir (bls. 44), þó að visu sé ekki
beinlínis erfitt að skýra hana. Enn furðulegri er skammstöfunin </. s. o.
(bls. 159), sem lesandinn þart að velta fyrir sér stundarkorn, áður en liann
kemst að merkingunni: and so on. Par sem höfundur þessa sama kafla
notar svo á næstu síðum hvað eftir annað venjulegu skammstöfunina ctc.,
])á hrekkur maður lireint og beint við af að rekast á a. s. o. aftur (á bls. 167).
Pað er hvergi nærri örugt fyrir höfund, sem ritar á ensku, án þess að