Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1941, Page 24

Eimreiðin - 01.04.1941, Page 24
136 KIRIÍJUGJALDIÐ EIMREIÐIX skulum við reyna að láta hann borga, án þess að þú þurfir að fara aftur til hans. Guð mun refsa yður, sagðir þú. Ef ég þekki Böðvar skólabróður minn rétt, þá hugsar hann meira um þessi orð þín en þig kannske grunar. Þegar ldukkan slær eitt daginn eftir, ekur Böðvar Brandsson læknir hinum gljáandi bíl sínum suður með hinu stóra verzl- unarhúsi, þar sem hann hefur lækningastofu sína. Hann fer út úr bifreiðinni, læsir henni vandlega, gengur í kringum hana og strýkur ánægjulega vfir gljáandi lakkið. Um leið og hann opnar bakdyr hússins, snýr hann sér við og sendir „vini“ sínum ennþá eitt hrennandi augnatillit. Þegar hann kemur inn í lækningastofuna, fer hann úr þykka vetrarfrakkanum og í drifhvítan slopp. Hann snyrtir sig lítið eitt fyrir framan speg'il, sem hangir á veggnum, svo brosir liann ánægjulega. — Mikill hlessaður kuldi var þetta, hörkufrost — og afar slæmt kvef. — Hann brosir aftur. Nóg að gera og nóg af pen- ingum. Þvílíkur blessaður kuldi! Bezt að opna biðstofuna. Hann gengur fram og snýr lyklinum í hurðinni og skýzt svo aftur inn í lækningastofuna. Böðvar læknir sezt og virðist önnum kafinn við að skrifa. Ef að vanda léti, var nú biðstofan orðin full af fólki. En fimm minútur líða og aðrar fimm, en hann heyrir engan koma. Hvernig stóð á þessu? Ef til vill var klukkan hans of fljót. Hann híður, en þegar klukkan er hálf tvö, fer hann fram. Stofan er tóm. Hafði hann þá alls ekki opnað? Jú. — Hann fer aftur inn og tekur að hugsa málið. Enginn sjúklingur og hálftími liðinn af heimsóknartimanum. Karlskrjóðurinn með kirkjugjaldið kom heldur ekki. Böðvar læknir hlær. — Ég hef sjálfsagt látið hann skilja það fyllilega, að ég borga ekki svoleiðis óþarfagjöld. — Uss, ekki nema það þó. Hvað var það nú, sem karlinn sagði? „Guð mun refsa yður.“ Hann hlær kuldalega. En hvers vegna kom enginn? Hann bíður, hlustar og hugsar. — Guð mun refsa yður. — Guð mun refsa yður. — Gat það verið? Fjórir dagar líða svo, að enginn sjúklingur kemur á hið- stofu Böðvars Brandssonar læknis. Nokkrir hringdu og báðu
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.