Eimreiðin - 01.04.1941, Blaðsíða 57

eimreiðin ÁHRIF HEBRESKU Á ÍSLENZKA TUNGU Hi9
Nafnið „Sakar“ er sennilega sania og börn eða hús ísaks, þvi
i-hljóðið í ísak vai- afarveikt og hvarf því auðveldlega hjá
öðrum þjóðum. Ptólemeus nefnir Saka „Saxona“, er hann ritar
Uni þennan þjóðflokk.
Skýþar þýðir eiginlega „ferðainenn", og kalla sagnfræðingar
Grikkja og ítala þá oftast þannig af því, að þeir voru inn-
fluttir i Evrópu, en þangað komu þeir, að því er Herodót
Segir, nokkru fyrir 600 f. Kr. Um þessa þjóð, Skýþa, segir
Herodót: „Þeir telja sig vera eina af yngstu þjóðum heims,
þeir séu sem þjóð aðeins 1000 ára gamlir, er Darius ræðst
lnn í lönd þeirra.“ En Darius réðist inn í lönd þeirra undir
l°k 6. aldar f. Kr„ en þá voru liðin nær 1000 ár frá því, að
ísraelsmenn fóru burt úr Egyptalandi. Hann segir enn fremur,
að Skýþar eti aldrei svinakjöt og ali heldur ekki upp svín
hi þess að selja þau í hagnaðarskyni.
h*egar Herodót ritar sögu sína, nálægt 450 f. Kr„ segir hann,
að land þeirra, Skýþía, nái frá Kaspihafi að austan og til
Karpatafjalla að vestan. Þetta sama land kalla þjóðirnar
SUnnan Eystrasalts aftur Asaland og þjóðina „Aseas“ eða
»Asar“, en höfuðborg þeirra nefna þær „Asgard“, sem er nú-
'erandi borgin Kiew.
Söguritarinn Diodorus segir einnig, að Skýþar hafi komið
fru ^raxes, — en þangað voru ísraelsmenn reknir í útlegð, er
riki þeirra var eyðilagt —, og að þeir séu orðin voldug þjóð.
Kann segir: „Þessi þjóð blómgaðist meir og meir, en frá þeim
ei§a Sakar, Massagetar, Arimaspanar og margar aðrar þjóðir,
uefndar öðrum nöfnum, uppruna sinn.“
hrekari sönnun fyrir því, að Skýþar væru að uppruna hinar
ættkvislir ísraels er það, að allmargir legsteinar hafa fund-
lzf fra þessum tímum á Suður-Rússlandi með hebreskri áritun,
en stafagerðin er sú sama og notuð var fyrir herleiðinguna til
Kabýionaj-, en eftir hana hreyttist bæði málið og stafagerðin
Ja Gyðingum, svo munur sést greinilegur. Á einum þessara
steina, yfir prestinn Buki, er þetta skráð: „Megi hann hvílast
1 Eden, unz frelsi ísraels kemur. A 702. ári útlegðar okkar.“
hessi steinn er þannig frá timanum skömmu fyrir eða um
fæðingu Ivrists, því það var 722, sem Ísraelsríki var eyði-
!agt.