Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1949, Síða 76

Eimreiðin - 01.01.1949, Síða 76
eimreiðiN' Leiklisíin. Leikfélcig Reykjavíkur: Gullna hliáiö — Galdra-Loftur — Volpone. Fjalakötturinn: Meðan við bíðum. Leikfélag Hafnarfjarðar: Gasljðs. Menntaskólaleikurinn 1949: Mirandólína. Stundum er tekið svo til orða í leikdómum, að frammistaða leik- enda sé boðleg' hvar sem er, og myndi leiksýningin í heild sóma sér vel á meiri háttar leiksviði. Slíkt er náttúrlega sagt í beztu meiningu, en gefur í rauninni ranga hugmynd um stigatölu leik- menntar vorrar á heimsmæli- kvarða. íslenzk leiklist er sprottin upp úr starfi áhugamanna, og öll hin beztu og sérkennilegustu ein- kenni sækir hún þangað. Þetta þýðir ekki, að kunnátta og tækni, hvort heldur sóttar í innlenda eða erlenda leikskóla, komi ekki að gagni hér á leiksviðinu, þvert á móti. Kunnátta hinna lærðari manna í listgreininni hefur á síðustu áratugum feykt burt stöðnun og sérhyggju, sem vissu- lega er versta vá áhugamannsins. En hversu starsýnt sem manni kann að verða á leik hinna færustu kunnáttumanna á erlendum leik- sviðum og hversu vel sem leik- brögð þeirra eru höfð eftir hér á leiksviðinu, þá er það ekki þessi list, sem yljar íslendingum um hjartaræturnar. Þess vegna er samanburðurinn á list þeirra og list vorri ranglátur gagnvart þeim listamönnum, sem íslenzkt leiksvið hefur alið. Starfsemi Leikfélags Reykjavík- ur á iiðnu hausti og það sem af er vetri talar sínu máli. Leikföri" til Finnlands með „Gullna hliðið“ var stórmerkur áfangi í íslenzki'1 leiksögu, ekki vegna þess sérstak- lega, að leikurinn sómdi sér vel a hinu stóra leiksviði, heldur vegna þess að leikmeðferðin öll, innlifu" leikenda í hlutverkin og túlkun þjóðlegra eiginda, stóðst prófraun, vakti athygli sem islenzk leiklist- Það þykir ef til vill mikið í munni, en maður fær vart varizt þein1 hugsun, að einmitt þessi list, arf' urinn frá Iðnó, sé að sínu leyt1 ekki minna virði fyrir þjóðlíf voi't en t. d. leikur hinna frægu Abbey' leikara fyrir írskt þjóðlíf. Margt er líkt með skyldum, írum og ís' lendingum. Hjá báðum er áber- andi sterk innlifun í hlutverkin, myndauðgi í látbragði og tali, rík hneigð til að strika undir skaP' brigði og leiða fram sérkennilega1' persónur úr dökkmyndasafni þjóð' lífsins. Arndís Björnsdóttir Brynjólfur Jóliannesson áttu sanU' arlega skilið annað og meira ei> heiðarlegt umtal fyrir leikinn 1
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.