Eimreiðin - 01.01.1954, Page 24

Við þjóðveginn
7. marz 1954.
þó að þjóðhátíðardagur íslendinga eigi að vera 17. júní, er 1.
dezember enn hálfhátíðlegur haldinn, svo sem eins konar auka-
þjóðhátíð, sennilega einna helzt í höfuðstaðnum. Þó voru nú síðast
öll útihátíðahöld látin niður falla, en þeim mun meira fengu lands-
menn á að hlýða gegnum útvarpið af ræðum og
Þjóðhatlðar- öðru efni, bæði úr hátíðasal háskóla vors og úr
dagur vor útvarpssal. Voru hervarnir og öryggismál lands-
er jiijjl ins þar efst á dagskrá, og mátti um þau heyra
mörg orð og stór, svo að slagaði hátt upp í út-
varpsumræður alþingis um sömu mál nokkru áður. Er synd að
segja, að landvarnir vorar séu nokkurt launungarmál, svo sem
með öðrum þjóðum, því að allt, sem þær snertir, er básúnað svo
rösklega út á öldum Ijósvakans, að jafnast á við öflugustu auglýs-
ingastarfsemi um gæði vöru, sem heimsþekkt firmu hamast við
að kynna á alþjóðamarkaði.
Annars er það ekki allskostar rétt, sem heyra mátti haldið
fram hinn 1. dezember síðastliðinn, að þann dag hafi verið liðin
35 ár síðan fullveldi íslands var endurreist. Þó að sambandslaga-
samningurinn frá 1. dezember 1918 væri stórt spor í þá átt að
gera landið frjálst og fullvalda, þá skorti þó á, að svo yrði þá.
Nægir að minna á, að hvorki tókum vér með honum í vorar
hendur landhelgisvarnirnar né utanríkismálin. Það var ekki fyrr
en með stofnun íslenzka lýðveldisins 17. júní 1944, að fullveldið
var endurreist. Þess vegna er afmælisdagur Jóns Sigurðssonar, 17.
júní einn, þjóðhátíðardagur íslands og á að vera svo einn
framvegis. Engir aðrir dagar eiga að koma þar til greina. Um
það mál ættu ekki að þurfa að vera skiptar skoðanir.
Hinn 1. febrúar þ. á. voru liðin 50 ár síðan Hannes Hafstein
var skipaður fyrsti íslenzki ráðherrann með aðsetri í Reykjavík,
og var þessa afmælis minnzt þann dag með ræðum í útvarpi og