Ægir - 01.10.1980, Blaðsíða 16

Frumhönnun.
í byrjun er lögð áhersla á sem víðtækasta gagna-
söfnun sem tekur mið af hverjumeinstökumútgerð-
armanni. Leitað er upplýsinga um hver sé staða
viðkomandi útgerðarmanns í dag og hverjar áætlan-
ir hans séu. Jafnframt er safnað upplýsingum sem
varða legu útgerðarstaðarins, eins og hver er fjar-
lægð á miðin, í hvaða fiskstofna er sótt og með
hvaða veiðarfærum.
Þessar upplýsingar að viðbættum þeim breyt-
ingum sem útgerðarmaðurinn reiknar með að eigi
sér stað á næstu árum á ástandi fiskistofna í gerð
og meðhöndlun veiðarfæra, geymsluaðferðum
o.s.frv. gera manni kleift að semja grófa lýsingu af
því skipi sem útgerðarmaðurinn hefur áhuga á. í
henni er tekin fram stærð skips, veiðarfærabúnaður,
vélarafl, stærð áhafnar, stærð eldsneytis og vatns-
geyma, útbúnaður fyrir meðhöndlun og geymslu
afla og vindubúnaður.
Þegar fenginn hafa verið sem flest sjónarmið er
ætlunin að flokka þetta niður og velja úr 2-3 stærðir
sem myndu henta sem flestum til að vinna með
áfram.
Rekstraráætlun - arðsemisútreikningar.
Markmiðið með rekstri fiskiskipa sem og öðr-
um atvinnufyrirtækjum er að þau geti borið sig
og helst skilað hagnaði.
Hver sá sem vinnur að hönnun skips verður því
að hafa í huga rekstrarmöguleika skipsins við
hönnun þess. Leita verður svara við spurningum
eins og hvaða aflamagni má búast við, hver er til-
kostnaðurinn við að ná þeim afla, hverjar eru lána-
fyrirgreiðslur og lánakjör, hvað kostar hinn mis-
munandi búnaður og hvaða áhrif hefur það á af-
kastagetu skipsins ef þessi búnaður er valinn í stað-
inn fyrir hinn eða jafnvel sleppt að hafa hann með.
Tæknileg hönnun.
Frumhönnunin endar á kröfum varðandi nota-
gildi skipsins beint. Skipið verður einnig að uppfylla
kröfur um öryggi, sjóhæfni og burðargetu. Það
verður nú okkar verkefni að sameina allar þessar
kröfur í einu skipi á sem bestan hátt, þar sem að
baki ákvörðunar á aðalmálum liggja nákvæmir
hönnunarútreikningar á grundvelli gefinna forsenda
um lesarrými, stöðugleika, sjóhæfni og ganghraða
o.s.frv. Þetta enbæði tímafrek og mikil þolinmæðis-
vinna. Að því búnu verður hægt að fara að gera
endanlegar teikningar um fyrirkomulag og síðan
klassa og vinnuteikningaf.
Steinar Viggósson:
Er grundvöllur fyrir
raðsmíöi fískiskipa fyrir
íslenska útgerðarmenn?
Eitt megin markmiðið
með þvísamstarfsverkefm
sem hér um ræðir er að
hefja raðsmíði á vertíðar-
skipum hjá íslenskum
skipasmíðastöðvum. Rnð'
smíði slíkra skipa er ekki
nein nýjung, hún hefur
verið framkvæmd bæði
utanlands og héma heima.
Sem dæmi má nefna
raðsmíði íslenskra fisk1'
skipa í A-Þýskalandi árin 1959 og 1964.
Einnig má telja smíði íslenskra skipasmíða'
stöðva á hinum svonefndu 105 tonna bátum rað-
smíði. Þessi skip hafa yfirleitt reynst mjög vel °S
verið meðal fengsælustu skipa landsins.
Til þess að raðsmíði skipa, sem jafnvel yrðu
smíðuð án þess að kaupsamningur væri fyrir hendu
geti fullnægt kröfum sem flestra útgerðar- og skip'
stjórnarmanna, þarf að hafa náið samráð við þessa
aðila í upphafi verkefnisins. Með þetta í hu-a
voru strax í upphafi þessa verkefnis unnar tillögur
af fjórum mismunandi skipsstærðum með mesta
lengd á bilinu 21 - 38,9 metrar ásamt stöðluðum
spurningalista með ýmsum mikilvægum spurn
ingum eins og um: stærðir skipa, æskileg veiðar
færi, stærð áhafnar, meðhöndlun afla ofl. Með þesS1
gögn ætla síðan verkefnisstjórar að fara á fuu
útgerðar- og skipsstjórnarmanna, vítt og breytt um
landið.
Á þessum fundum verður reynt að nýta þa þeK ,
ingu og reynslu sem þessir aðilar hafa afiað ser
gegnum árin. Einnig mun reynt að miðla til þel
tæknilegri þekkingu um nýjungar og upplýsin®
um þau sjónarmið sem höfð verða í huga við aíra
haldandi vinnslu á verkefninu.
Reikna má með að niðurstöður þessara
funda
520 — ÆGIR