Ægir - 01.10.1980, Qupperneq 18

Á fundi í Kaupmannahöfn 19-20 júní s.l., gerðu
viðræðunefndir Danmerkur og íslands nákvæma
grein fyrir sjónarmiðum sínum um málefni sem
tengjast útfærslu fiskveiðilögsögunnar við Austur-
Grænland og snerta hagsmuni beggja aðila. Full-
trúar ríkjanna voru sammála um að það væri báðum
aðilum til hagsbóta að skiptast á upplýsingum um
hafrannsóknir og ástand fiskstofna, til þess m.a. að
skapa betri grundvöll fyrir ákvörðunum um fisk-
verndunarmálefni og aflamagn á hafsvæðunum
milli íslands og Grænlands. í þessu skyni var
ákveðið að komið yrði á samvinnu milli Fiski-
rannsóknarstofnunar Grænlands og Hafrannsókna-
stofnunarinnar. íslenska viðræðunefndin gerði
grein fyrir þeim sjónarmiðum, sem Island myndi
halda fram varðandi fiskvernd og fiskveiðar á haf-
svæðinu og undirstrikaði sérstaklega, að af íslands
hálfu væri höfuðáhersla lögð á raunhæfar friðunar-
ráðstafanir. Samkomulag var um að ríkin myndu
halda áfram samráðum um þessi málefni.
í framhaldi af fundinum í Kaupmannahöfn var
haldinn fundur í Brússel með fulltrúum Efna-
hagsbandalagsins. Rætt var um sameiginlega
hagsmuni íslands og Efnahagsbandalagslandanna
varðandi rækju-, karfa-, loðnu- og þorskstofn-
ana við Austur-Grænland. íslendingar töldu nauð-
syn að takmarka karfaveiðar í Norður-Atl-
antshafinu, þar eð karfi er sameiginlegur stofn
íslands, Grænl^nds og Færeyja. Fram kom að
þorskveiðar eru svo til bannaðar við Austur-
Grænland. íslendingar fóru jafnframt fram á að
rækjuveiðar yrðu takmarkaðar á Dohrn-banka-
svæðinu, þar til meiri þekking lægi fyrir um stærð
stofnsins. Þá óskuðu íslendingar eftir að fá að
veiða loðnu fyrir norðan 67° á þessu hausti.
Fulltrúar Efnahagsbandalagsins samþykktu að
verða við óskum íslendinga um loðnuveiðarnar
á þessum slóðum og er samþykkt þeirra þar að
lútandi eftirfarandi:
1. Á tímabilinu 1. ágúst til 31. desember 1980
skal fiskiskipum, skráðum á íslandi, vera
heimilt að veiða norðan 67° innan fiskveiði-
takmarkanna við Austur-Grænland, loðnu
eingöngu, en þó utan 12 sjómílna frá grunn-
línupunktum þeim sem landhelgin er miðuð
við.
2. Heildarloðnuveiði fslendinga á þessum slóð-
um má ekki nema meiru en 120.000 tonnum-
Hin árlega yfirlitsskýrsla Fiskifélags íslands um
gang mála í sjávarútvegnum, „Útvegur 1979,“ er
komin út. Hagdeild Fiskifélagsins sér um útgáf-
una og er þetta í fjórða sinn sem hún kemur ut.
og sem fyrr í tveimur heftum, samanlagt 428 blað-
síður og kosta bæði heftin 17.000 krónur.
í kaflanum um sókn og afla kemur m.a. fram að
árið 1979 var metár hvað afla snertir. Alls bárust
á land 1.648.560 tonn af hinum ýmsu tegund-
um sjávarfangs. Verðmæti þessa afla var 114.677
m.kr., sem einnig er met, hvort sem miðað er
við fast gengi eða ekki. Er þetta þriðja árið '
röð, sem afli verður meiri en til eru dæmi um. Metiö
fyrir þetta þriggja ára tímabil var frá 1966. Mestu
munar hér um loðnu- og botnfiskafla. Vegna
veiðitakmarkana, sem nú eru fyrir hendi og stefnt
er að á næstu árum, má búast við nokkrum sarn-
drætti í nánustu framtíð.
Stutt yfirlit er um hinar einstöku fisktegundir og
fer hér á eftir hluti af kaflanum um þorskinn:
Hafrannsóknastofnun lagði á sínum tíma til, a
ekki yrði leyft að veiða meira en 250.000 tonn a
þorski árið 1979. Með hliðsjón af þessu miðuðu
stjórnvöld við 290.000 tonna hámarksafla og settu
takmarkanir á veiðar í samræmi við það. Alls veidO'
ust á síðastliðnu ári 360.173 tonn, eða 24% meira en
stjórnvöld miðuðu við og 44% meira en Ha
rannsóknastofnun lagði til. ,
Rúmlega helmingur alls þorskaflans veiddist
botnvörpu og tæplega þriðjungur í net. Gera ma
ráð fyrir að hlutur botnvörpu fari vaxandi á n®5'11
árum, þar sem hún gefur möguleika á jafnart a
yfir árið. Kemur þessi höfuðkostur botnvörpunn3
vel fram, ef mánaðarlegur afli á Suðurlan
522 — ÆGIR