Ægir - 01.12.1993, Blaðsíða 38
úr bókinni Hafísinn, sem út kom að
lokinni ráðstefnu sem var haldin í
Reykjavík veturinn 1969 um hafís og
hættur yfirísingar, sýna glöggt hve
lengi ísinn lá hér við strendur.
Þó að hafís hafi síðan ekki legið
eins lengi við landið rekur iðulega
stóra borgarísjaka á siglingaleiðir við
Horn og fyrir Norðurlandi. Þess er
skemmst að minnast að sl. sumar birt-
ust myndir af stórum borgarísjökum á
Kort afnorðurhöfum. Húnaflóa, en einnig hafa litlir, eitil-
Beringshaf
&
&
/
r
\
NORÐUR-
ÍSHAF
ELLESMERE-
LAND
NORÐUR-
HEIMSSKAUT
SEVERNAJA-
SEMLJA
SM<THSUND
&
FRANS-
JÓSEFS-
LAND
Í&’
NORÐUR-
HAF
JAN
MAYEN
z
o
<
Z
-p
%
BARENTS^
HAF
BJARNAREY
KARA
HAF
0^5'
GRÆNLANDS-
HAF
ATLANTSHAF
ISLAND
FÆR-
EYJAR
<9
$
harðir ískögglar, sem eru á reki á fisk-
slóð eins og Halanum, iðulega sett gat
á skip.
Hafís á síðari árum
Hér skulu rifjuð upp nokkur dæmi
um hafís hér við ísland á síðari árum.
í júlí 1986 var daglega tilkynnt um
ís við vestanverðan Húnaflóa og hinn
6. júlí lokaðist nærri siglingaleiðin fyr-
ir Horn; hinn 22. júlí var ísinn land-
fastur við Gjögur og 28. júlí var mikill
hafís á Strandagrunni og næst landi
var ísinn 5 sjómílur austur af Geir-
ólfsnúpi.
Um miðjan desember 1989 var sigl-
ingaleiðin fyrir Horn alveg lokuð
vegna hafísa og togarar frá Norður-
landi urðu á leið sinni frá Vestfjarða-
miðum að snúa við og eitt skip var
næstum hrakið í land á Hælavík þegar
það var að krækja fyrir ísinn.
í lok mars 1990 var hafís landfastur
frá Straumnesi allt austur fyrir Horn
og urðu skip að brjótast í gegnum ís-
inn í skipalest með aðstoð flugvélar
sem leiðbeindi skipunum, en skip sér-
staklega styrkt til siglinga í ís fóru fyrir
skipunum.
Hafísinn berst mjög hratt upp að
landinu. Hinn 10. janúar 1988 var t.d.
meginísbrúnin 82 sjómílur norðvestur
af Straumnesi og hálfum mánuði síð-
ar, 25. janúar, í 80 sjómílur norður af
Kögri. Stuttu síðar, þegar vika var liðin
af febrúar, rak hafísinn, rekís og
veltiís, mjög hratt upp að landinu.
Um miðjan mánuðinn var verulegur
ís, jakar og spangir og allvíða þéttar ís-
rastir og flákar, á siglingaleiðum og
grunnslóðum frá norðanverðum Vest-
fjörðum að Langanesi. Siglingaleiðir
lokuðust nærri fyrir stærstu skipum og
sigling var talin mjög varasöm í
myrkri. Allvíða varð ísinn landfastur,
olli töfum á siglingum og torveldaði
sjósókn. Fyrir nokkrar hafnir á Norð-
536 ÆGIR DESEMBER 1993