Tímarit lögfræðinga - 01.09.1951, Síða 40

210
Tímarit lögfrælíinga
bróður hans). Mun venjulega hafa átt að gjalda á heimili
einhvers erfingja ins vegna. Fyrstu söl (20 hundruð)
skyldi gjalda í öllum löglegum gjaldeyri, en sérstaklega
sýnist til þess ætlazt, að þau væru goldin í kaupmannsvöru,
enda hefur þá kauptíð staðið yfir. Verðlagt er klæði „með
eingelsi" (enskt) svo, að 12 stikur skyldi jafngilda hundr-
aði. Sama verð var 'lagt á 3 tunnur malts, 2 voðir vaðmáls,
sem í einu handriti er sagt vera 48 álnir (tvíbreiðs sjálf-
sagt), og 3 aura ósmíðaðs si .furs. önnur sölin sýnist hafa
átt að lúka í búsafurðum, einkum sláturfé og smjöri. 1
hundrað voru þá lagðir 4 gamlir sauðir, þrevett naut og
12 fjórðungar smjörs. Þriðju söl skyldi gjalda í málnytu-
kúgildum. Þá voru þau gengin undan vetri og viðtakendur
áttu að hafa sumargagnið af þeim. Fyrirsvarsmaður veg-
anda átti almennt að gæta eigna hans og svara gjöldum
af þeim, þar á meðal manngjöldum.
Mörg önnur dæmi mætti nefna, en það yrði of langt mál
og óþarft, því að í þessum dómi sýnast koma fram þær
meginreglur, sem fylgt hefur verið, þó að afbrigði í ein-
stökum atriðum megi finna.
Einar Arnórsson.