Tímarit lögfræðinga - 01.09.1951, Síða 44

214
Tímarit lögfræðinyu
Ymis svið réttarins hafa verið tekin til meðferðar og samin
ný frumvörp, er síðan hafa öðlazt lagagildi í löndunum,
sem að samningu þeirra stóðu. Mcð þessu móti hefur orðið
nánara sami'æmi á rétti þessara þjóða og má eflaust telja
það hafa verið til bóta, eix hitt er þó meira virði, að lög
þau, er samvinnunefndir þessar hafa sanxið, hafa flest
verið mjög vönduð og því íxxikill fengur að þeim fyrir rétt
hinna einstöku þjóða. Enxx er þessari samvinnu haldið
áfram, og eru íxú fleiri járix höfð í eldinunx en nokkru
sinni fyrr. .Má því segja, að það sé ekki óeðlilegt, þótt sum-
um mönnunx kumxi að virðast svo, að það sé sjálfsagt loka-
takmai'k þessarar samvinnu,að settverði sama einkaréttar-
lögbókin fyrir öll löixdiix. Þannig lítur Vinding Kruse á
málið, og með því að honum þykir nxiða seint að þessu
marki með þeirri aðferð, sem hingað til hefir verið höfð á
samvinnunni, vill hanix, að horfið sé strax að snxíði lög-
bókarinnar. Hamx ætlast einnig til þess, að allar lögbæk-
uxmar verði fyllilega samhljóða og telur það miður faxúð,
að flest hinixa samnorrænu laga, sem lögtekin hafa verið
fram til þessa, greinir á sín á milli í nokkrum atriðum.
Líklegt þykir mér, að það eigi ærið langt í land að þessu
marki verði náð og að lögtelcnar verði fyllilega samhljóða
lögbækur fyrir Norðurlöndin öll fimnx. Reynslan hefir
orðið sú, að jafnvel þegar samin hafa verið einstök laga-
frumvörp um afmarkað efni með samvinnu Norðurland-
axxna, hefir sjaldan tekizt að ná fullkomnu samkomulagi,
og hvers mætti þá vænta, er semja skyldi lögbók fyrir
einkaréttinn allan. En þótt svo ólíklega skyldi fara, að fullt
samkomulag næðist í nefnd þeirri, sem falið væri að semja
bókina, þá á frumvarp þeiri'a, eins og Þórður Eyjólfsson
hefir bent á í grein í Svensk Juristtidning, eftir að fá
samþykki fimm löggjafarþinga, og það væri næsta ólík-
legt, að komizt yrði algerlega hjá því, að frumvarpið sætti
einhvei'jum breytingum við meðferð þinganna og hæpið,
að þær breytingar yrðu allsstaðar á einn og sama veg, og
væri þá sami'æmi bókanna rofið þegar í upphafi. I annan
stað er það vafasamt, að öllum þjóðunum henti nákvæm-