Tímarit lögfræðinga - 01.06.1958, Page 50

uðu þótti eigi unnt að telja heimilt að undanþiggja A.
greiðslu söluskatts af þessum sökum. Var því sýknukraf-
an tekin til greina, en eftir atvikum þótti rétt, að máls-
kostnaður félli niður.
(Dómur B.Þ.R. 22/6 1957).
D. FJÁRMUNARÉTTUR.
Ofgreiddur skattur. — Endurheimta.
Arin 1952 og 1953 rak G. braiiðgerðarhús hér í horg-
inni. Seldi hann á þeim tíma bæði eigin framleiðsluvörur
og í umboðssölu brauð frá Rúgbrauðsgerðinni h/f. Var
honum gert að greiða söluskatt, 3% af söluverði eigin
framleiðsluvara og 2% af andvirði þess varnings, er hann
seldi í umhoðssölu. Með dómi Hæstaréttar, uppkv. 29. sept-
ember 1954, í málinu Björnsbakarí h/f gegn ríkissjóði,
var svo kveðið á, að því brauðgerðarhúsi bæri einungis
að greiða söluskatt af þeirri þóknun, sem það fékk fyrir
að selja brauð Rúgbrauðsgerðarinnar h/f í umboðssölu.
Samkvæmt þessu taldi G. sig hafa ofgreitt kr. 742.00 í
söluskatt og höfðaði mál gegn ríkissjóði til endurheimtu
þeirrar fjárhæðar.
Ríkissjóður krafðist sýknu i málinu. Reisti hann sýknu-
kröfuna á því, að G. hefði greitt umræddan söluskatt at-
hugasemdalaust og án nokkurs fvrirvara og hefði af þeim
sökum f3rrirgert þeim rétti, er hann kynni að hafa átt til
endurheimtu.
Gegn þessari málsástæðu færði stefnandi þau rök, að
hann hafi eins og aðrir, er hér seldu brauð Rúgbrauðsgerð-
arinnar h/f í umboðssölu, beðið eftir greindum dómi
Hæstaréttar í fullu trausti þess, að þá yrði skatturinn lag-
færður og endurgreiddur i samræmi við niðurstöðu dóms-
ins. Ennfremur hafi hann á hverri söluskattsskýrslu sinni
sundurliðað nákvæmlega, hve mikið hann seldi af eigin
framleiðsluvörum og hve mikið af vörum hann seldi i
96
Tímarit lögfrœðinga