Tímarit lögfræðinga - 01.06.1958, Qupperneq 67

að ræða lántöku, verði að telja það almenna reglu, að
lántakandi beri allan beinan kostnað. er af lántökunni
stafar, nema öðruvísi semjist með aðilum. Samkv. ákvæð-
um laga nr. 75/1921 hafi S. ásamt Á. borið ábyrgð á réttri
stimplun veðskuldabréfsins og hafi S. því verið rétt að
annast um greiðslu stimpilgjaldsins. Þinglýsingargjaldið
sé nauðsvnlegur kostnaðarliður við að tryggja S. þá vernd
kröfu sinnar, sem hún hafi átt rétt á samkv. skuldabréf-
inu og teljist það því einnig til beins kostnaðar af lántök-
unni. í málinu hafi ekkert það fram komið, er veitt hafi
getað Á. réttmæta ástæðu til að ætla, að S. hefði tekið á
sig greiðsluskyldu hans. Að þessu athuguðu þótti bera að
dæma Á. til að endurgreiða S. hvorl tveggja gjaldið. Jafn-
framt var Á. dæmdur til að greiða S. kr. 485.00 i máls-
kostnað.
(Dómur B.Þ.R. 23/10 1957).
Riftun kaupsamnings. — Skaðabætur.
Vorið 1956 ákvað S. að selja íbúð, er hann átti í húsi
einu hér í horg. Meðal þeirra, sem skoðuðu íbúðina, var
Ii. og eiginkona hans. Hinn 8. maí gerði H. S. tilboð um
kaup á íbúðinni fvrir kr. 204.000.00. Skvldu kr. 175.000.00
greiðast við undirskrift afsals, en H. taka að sér greiðslu
tveggja veðskulda, er á eigninni hvíldu, samtals að fjár-
hæð kr. 29.000.00. Aður en afsal væri gefið út skvldi S.
aflýsa öllum veðskuldum öðrum og afla samþykkis Bygg-
ingarsamvinnufélags Revkjavíkur til sölunnar, en íbúðin
var á vegum þess félags. Afsal slcvldi út gefið 14. maí
1956, en íbúðin vera laus til afnota og afhent 18. s. m.
og uppgjör vaxta og skatta miðað við þann dag. S. sam-
þykkti tilboð þetta hinn 9. maí og samdægurs ritaði H.
á tilboðið, að samþykki þetta væri til sín komið i tæka
tíð. S. kvaðst nú í trausti tilboðs þessa liafa fest kaup
á íbúð í öðru lnisi og skuldbundið sig til að greiða liluta
af kaupverðinu liinn 11. maí 1956. Hafi hann ætlað til
Timarit lögfrœöinga
113