Tímarit lögfræðinga - 01.08.1978, Blaðsíða 20

SAMNING DÓMA
Dómarafélag Islands efndi til málþings um samningu dóma hinn
15. apríl s.l. Frá málþingi þessu er sagt í fréttagrein á öðrum stað í
þessu hefti, en hér birtast framsöguerindin, sem flutt voru.
Erindi Benedikts Sigurjónssonar hæstaréttardómara
Þegar rætt er hér um dóma og samningu þeirra, er aðallega tekið
mið af dómum í einkamálum. Ekki má skilja þetta svo, að dómar í
opinberum málum séu ómerkilégri eða vandaminna að semja þá en
dóma í einkamálum, heldur hitt, að ég er þeim ókunnugri. Þá gildir
í öllum megin atriðum hið sama um þá og dóma í einkamálum.
Þar sem það eru dómarar, sem hér á hlýða, mun ekki getið laga,
dóma eða fræðirita. Þær skoðanir, sem hér eru fram settar, eru einka-
skoðanir mínar, en ekki endilega skoðanir Hæstaréttar.
Skipta má dómum í tvo flokka, dóma í munnlega fluttum málum
og dóma í skriflega fluttum málum. I sérflokki að nokkru eru úrskurð-
ir, þar sem skorið er úr um einstök atriði máls, en ekki leyst úr efni
þess.
1. Venjulegum dómi í munnlega fluttu máli er hægt að skipta í sex
hluta, haus, sporð og fjögur stykki.
a. 1 upphafi dóms skal greina stað og stund, þegar dómur er upp-
kveðinn, nafn dómstóla, heiti máls og númer. Geta skal aðilja með
fullu nafni í heiti máls, alls ekki skammstafa t.d. Jóna Jónsdóttir o.fl.
gegn Jóni Jónssyni o. fl. Geta skal allra aðilja í heitinu, t.d. ekki segja:
Eigendur og ábúendur jarða í Kotahreppi, heldur telja þá upp með
nöfnum og geta um leið þeirra jarða, sem við eiga.
Annað hvort í upphafi eða í lokum dóms ber dómara að kynna sig,
geta nafns síns og starfsheitis. Þetta er atriði, sem merkilega oft
66