Tímarit lögfræðinga - 01.12.1986, Blaðsíða 42

Dr. Páll Sigurðsson dósent:
EFTIRÞANKAR UM OGILDINGARAKVÆÐIÐ NÝJA
Það er ekki meining mín að lengja til
mikilla muna þau skrif, sem þegar hafa
birst í Tímariti lögfræðinga í tilefni af lög-
leiðingu nýrrar og víðtækrar ógildingar-
heimildar í samningalögum. Hvað sem öðru
líður hygg ég, að grein mín um þetta efni,
sem ég nefndi ,,0rð skulu standa“ og birtist
í 2. tölublaði 1986, hafi vakið meiri athygli
á þessu nýmæli í lögum en ella hefði orðið,
komið á stað nokkrum umræðum í hópi lög-
fræðinga um tiltekin grundvallaratriði
samningaréttar og hvatt til varkárni um
notkun eða beitingu ákvæðisins á komandi
árum. Ýmsir lögmenn og dómarar, sem ég hefi rætt við á förnum vegi,
hafa að fyrra bragði lýst sig fylgjandi þeim athugasemdum og rökum,
er ég bar fram í grein minni, — en löggjafinn lét sér ekki segjast, því
miður! Frumvarpið rann áfallalítið í gegn um löggjafarvélina og varð
að lögum nr. 11 frá 30. apríl 1986, en víst er um það, að greið afgreiðsla
stjórnarfrumvarpa þarf ekki alltaf að benda til ágætis frumvarpanna,
heldur ber hún oft fremur vitni um ýtni og eftirgangssemi viðkomandi
ráðherra gagnvart þingnefndum. Ég get þó ekki stillt mig um að geta
þess, sem óvíst er að mörgum lögfræðingum sé kunnugt um, að Laga-
nefnd Lögmannafélags íslands gaf neikvæða umsögn um frumvarpið
meðan það var til meðferðar á Alþingi. Á fundi nefndarinnar þ. 7. mars
1986 samþykkti hún svofellda ályktun: „Laganefnd mælir gegn þeim
nýmælum, sem fram koma í frumvarpinu, enda hafa viðhlítandi rök
ekki verið færð fyrir nauðsyn á setningu almennrar ógildingarreglu
eins og þeirrar er felst í 6. gr. frv., enda mun hún ótvírætt skerða ör-
yggi í viðskiptum eða við samningsgerð almennt og skapa verulega
óvissu.“* 1 áliti Fjárhags- og viðskiptanefndar Neðri-deildar Alþingis
*) Birt hér með leyfi framkvæmdastjóra Lögmannafélagsins, en ályktunina gefur ekki að
finna i Alþingistíðindum.
256