Tímarit lögfræðinga - 01.07.2002, Síða 68

lóðareigandi hafi undirgengist, haldi gildi sínu þrátt fyrir ákvæði laganna, nema
aðilar verði á annað sáttir. I athugasemdum við ákvæði til bráðabirgða í frum-
varpi því er varð að lögum nr. 17/1996 er tekið sem dæmi að samningur á milli
sveitarfélags og lóðarhafa eða lóðareiganda um að innheimta gatnagerðargjald
í áföngum eftir því sem lóð byggðist sé þannig áfram skuldbindandi fyrir
sveitarstjórn.5
Um heimild til þess að leggja á B-gatnagerðargjöld skv. 1. tölul. ákvæðis til
bráðabirgða verður fjallað í kafla 3.13.
3.3 Gjaldskylda til gatnagerðargjalda skv. Iögum nr. 17/1996
Af 1. og 4. gr. laga nr. 17/1996 verður ráðið að eigendur lóða og/eða mann-
virkja í sveitarfélagi séu gjaldskyldir og beri ábyrgð á greiðslu gatnagerðar-
gjalds.
Gjaldskylda til gatnagerðargjaldsins er ekki háð því að gata sú sem lóð eða
mannvirki stendur við hafi verið undirbyggð með tilheyrandi lögnum eða að
bundið slitlag hafði verið lagt á hana svo og gangstéttir. I 2. gr. laganna er tekið
fram að gatnagerðargjaldi skv. 1. gr. skuli varið til gatnagerðar í sveitarfélaginu.
I athugasemdum við 2. gr. frumvarps þess, er varð að lögum nr. 17/1996, er
tekið fram að ráðstöfun gatnagerðargjaldsins sé ekki bundin við gerð gatna við
þær lóðir sem gatnagerðargjald sé innheimt af. Ekki sé lengur talin þörf á eða
eðlilegt að binda ráðstöfun gatnagerðargjalds við tilteknar götur í sveitar-
félaginu.6
Samkvæmt framansögðu virðist ljóst að samkvæmt lögum nr. 17/1996 sé
gatnagerðargjald tekjustofn sveitarfélaga sem ekki er bundinn við að standa
straum af ákveðinni gatnagerð heldur til að standa almennt straum af kostnaði
við gatnagerð í sveitarfélaginu. Gjaldskyldan er þannig ekki háð því hvort
nýrrar gatnagerðar sé þörf við hlutaðeigandi lóð eða byggingu, sbr. úrskurð
félagsmálaráðuneytisins frá 21. nóvember 1997. Málavextir voru þeir að
lóðarhafi í Bessastaðahreppi bar það fyrir sig að hann væri ekki gjaldskyldur
þar sem ekki væri þörf neinnar gatnagerðar við lóð hans. Hann benti á að vegur
hefði þegar verið lagður við lóðina af Vegagerð rikisins og hefði kostnaður hans
þá verið greiddur úr sýsluvegasjóði. Félagsmálaráðuneytið áréttaði að ráðstöfun
gatnagerðargjalds væri ekki lengur bundin við gerð gatna við þær lóðir sem
gatnagerðargjald væri innheimt af. Af þeim sökum var ákvörðun Bessastaða-
hrepps um álagningu gatnagerðargjalds á umrædda lóð í hreppnum talin gild.
3.4 Alagningarstofn gatnagerðargjalds skv. lögum nr. 17/1996
Samkvæmt 3. gr. laga nr. 17/1996 er álagningarstofn gatnagerðargjalds
lóðarstærð, rúmmál húss og/eða flatarmáls húss samkvæmt nánari ákvæðum í
reglugerð sem félagsmálaráðherra setur. I 4. gr. reglugerðar nr. 543/1996 um
5 Alþt. 1995-1996, A-deild. bls. 994.
6 Alþt. 1995-1996, A-deild, bls. 992.
162