Ægir - 01.11.1999, Blaðsíða 5

Pétur Bjarnason, framkvœmdastjóri Fiskifélags íslands:
SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
Menntun
í sjávarútvegi
og ímynd greinarinnar
Að undanförnu hefur orðið mikil
umræða um menntun í sjávarútvegi
og um ímynd atvinnugreinarinnar
meðal ungs fólks, sem er að velja sér
starfsvettvang. Tilefni þessarar um-
ræðu er slæleg aðsókn að námi, sem
býr nemendur undir störf í greininni.
Það þarf ekki að tíunda mikilvægi
íslensks sjávarútvegs fyrir íslending-
um. í því ljósi er það alvarlegt
áhyggjuefni vilji ungt fólk ekki stunda
nám, sem býr það undir störf í sjávar-
útvegi. Sérstaklega ef haft er í huga að
sjávarútvegurinn hefur breyst gífur-
lega undanfarin ár og þar bjóðast
störf, sem samkvæmt öllum mæli-
kvörðum hljóta að teljast áhugaverð
og vel launuð.
Erfiðleikar við að laða ungt hæfi-
leikafólk til starfa í greininni er ekki
séríslenskt vandamál. Á ráðstefnu, sem
haldin var í Kaupmannahöfn í októ-
ber var menntun í sjávarútvegi og að-
koma nýrra starfsmanna umfjöllunar-
efni. Á fundinum flutti Jón Þórðarson,
forstöðumaður sjávarútvegsdeildar Há-
skólans á Akureyri erindi, sem vakti
verulega athygli. í erindinu gerði Jón
grein fyrir þróun sjávarútvegsins hér á
landi undanfarin ár. Jón benti á að
samfara bættu stjórnkerfi fiskveiða
hafi hagræðing aukist, starfsfólki til
sjós og lands fækkað og hagnaður auk-
ist. Jón taldi að sjávarútvegurinn muni
ekki eflast með aukinni veiði, enda
flestir fiskistofnar við ísland fullnýttir.
Aukinn vöxt þyrfti að sækja í vöruþró-
un, markaðsókn og á annan hátt, þar
sem aukin þekking kemur að notum.
Á þann hátt skapast ný og spennandi
störf, sem laða þarf ungt hæfileikarík
fólk að. Jón lagði ríka áherslu á að
hvort sem um væri að ræða fjármagn
eða starfsfólk mundi sjávarútvegurinn
verða í harðri samkeppni við aðrar at-
vinnugreinar í þjóðfélaginu, sem fram
að þessu hafa þótt bjóða upp á eftir-
sóknarverð störf.
Sjónarmið Jóns eiga flestir íslend-
ingar auðvelt með að skilja. Hér á
landi er skilningur fyrir því að við
þurfum að lifa á því sem hafið gefur
okkur. Annars staðar er sjósókn og
sjávarútvegur oft frekar talið lífsform,
sem menn velja sér óháð möguleikum
til afkomu. Því njóta þessi sjónarmið
ekki jafn mikils stuðnings meðal ann-
arra þjóða. Þessi mismunandi skilning-
ur á eðli sjávarútvegs eykur að sjálf-
sögðu samkeppnishæfni okkar hér á
landi. En framtíðin verður ekki björt
nema íslenskur sjávarútvegur nái til
sín hæfileikamesta starfsfólki hverrar
kynslóðar og þar er verk að vinna.
Slæleg aðsókn í nám á sviði sjávar-
útvegs er áhyggjuefni. Að hluta til
endurspeglar aðsóknin þá auknu fjar-
lægð sem er að myndast á milli sjávar-
útvegsins og almennings. Við því þarf
að bregðast. Viðbrögðin hljóta að vera
aukin kynning á greininni og þar
þurfa allir að leggjast á árarnar. Annars
vegar þarf að kynna sjávarútveginn
sem áhugaverðan starfsvettvang og
hins vegar þarf að
leggja verulega
áherslu á almenna
Leiðari
kynningu á því
hvernig auðlindir
hafsins eru nýttar
og hvernig þær
leggja grunn að
lífskjörum þjóðar-
innar.
AGIR 5