Ægir - 01.11.1999, Blaðsíða 13

Alþjódavæding og samstarf yfir landamæri
Sjónarmið Islendinga sterkari
á alþjóðavettvangi en áður
- segir Jón B. Jónasson, skrifstofustjóri í sjávarútvegsráðuneytinu
s
£g dreg í efa að í umrœðunni um
fiskiveiðistjómun á alþjóðavett-
vangi hafi athyglin beinst meira að
því sem við teljum góðan árangur
okkar íslendinga affiskveiðistjómun.
Staðreyndin er sú að allar þjóðir
reyna að halda sínum kerfum á lofti
sem þeim bestu og að mínu mati get-
um við ekki vœnst þess að okkur tak-
ist að sannfasra alla um ágœti þess
sem við erum að gera. En ég held að
ótvírœtt hafi íslendingum tekist að
gera sína rödd sterkari í umrœðum á
alþjóðavettvangi um sjávarútvegs-
mál," segir Jón B. Jónasson, skrif-
stofustjóri í sjávanítvegsráðuneyt-
inu, um spurninguna um alþjóða-
vœðingu og samstarfyfir landamœri.
Á erlendum vettvangi hefur Jón
mest komið að umræðunni um fisk-
veiðistjórnun og hann telur að ekki
megi oftúlka álit annarra þjóða á ís-
lenska fiskveiðistjórnarkerfinu. „Ég tel
mig ekki verða varan við að íslenska
kerfið sé að vinna á í umræðunni. Þar
sem svipuð kerfi, hafa verið tekin upp
hafa komið fram áþekkar gagnrýnis-
raddir og við þekkjum héðan úr um-
ræðunni, t.d. um að kvóti safnist á
fárra hendur," segir Jón.
Ráðgjöf vísindamanna
meira metin hér á landi
Á alþjóðavettvangi segir Jón að slagur-
inn muni í vaxandi mæli snúa að
hagsmunasamtökum sem hafi á
stefnuskrá sinni að berjast gegn fisk-
veiðum, eða hafa áhrif á þær með ein-
um eða öðrum hætti. Burtséð frá ís-
lenska fiskveiðistjórnarkerfinu sem
slíku þá segir Jón að eftir því sé tekið
hvernig vísindaþátturinn spili inn í
fiskveiðistjórnunina hérlendis.
„Að þessu leyti er staða okkar sterk.
Við höfum hér á landi góða vísinda-
menn og sterka stofnun á rannsóknar-
viðinu sem er Jiafrannsóknarstofnun-
in. Menn vita að hér er unnið að því
að bæta úr þeim annmörkum sem
menn telja sig sjá á kerfinu. Hvað störf
vísindamenn erlendis varðar þá gengu
mál svo langt hjá Evrópusambandinu
að þeir sögðu sér ekki fært að gefa vís-
indalega ráðgjöf vegna þess að ekki
væri mark takandi á þeim upplýsing-
um sem leggja átti til grundvallar ráð-
gjöfinni. Þessu er ólíkt farið hér á
landi."
Sterkari en höfðatalan
gefur tilefni til
Ef litið er til stórra stofnana á borð við
matvælastofnunina FAO, þá virðist í
fljótu bragði réttast að álykta sem svo
að litla ísland hafi lítið að segja. Jón er
ekki sammála því.
„Nei, íslenska röddin er glettilega
sterk. Jafnvel þó að menn séu hikandi
gagnvart íslenska kerfinu þá hefur ís-
lendingum t.d. verið falin forysta í
ýmsum mikilsverðum nefndum. Við
höfum þannig fengið tækifæri til að
beita okkur af meiri þunga en höfða-
tala þjóðarinnar
gefur tilefni til."
Jón nefnir í
þessu sambandi
að FAO sé ekki
eini umræðu-
vettvangurinn
þar sem íslend-
ingar og íslenska
fiskveiðistjórn-
unarkerfið komi
við sögu. Árlega
sé tekin umræða
um kerfið innan
fiskveiðinefndar
OECD, án þess
þó að stuðning-
ur við kerfið fari
hraðvaxandi.
„Gleggsta dæm-
ið um mismunandi skoðanir á hvaða
leiðir beri að fara er stjórnun rækju-
veiða á Flæmska hattinum. Þar viljum
við íslendingar nota þá fyrirmynd sem
við þekkjum hér heima en því sjónar-
miði er hafnað. Það er því langt í frá
að okkar skoðanir á fiskveiðistjórnun
hafi náð langt á alþjóðavettvangi þó
vissulega hafi verið eftir okkar árangri
tekið."
mm 13