Ægir - 01.11.1999, Blaðsíða 18

Nils Torsvik:
Svar til
r
framkvæmdastjóra FI
Pétur Bjamason, framkvœmdastjóri
Fiskifélags íslands og ritstjóri tíma-
ritsins Ægis, skrifar leiðara blaðsins í
september. Þar fnllyrðir hann að blaðið
„Fiskaren" hafi verið sérlega hlutdrœgt í
umfjöllun sinni þegar norska skipið
„österbris" var tekið af Landhelgis-
gœslu íslands í tvígang með stuttu
millibili síðastliðið sumar. Hann skrifar
að allt sem hafi verið skrifað um málið í
„Fiskaren" hafi vart mátt tálka
á annan hátt en að saklausir
aðilar befðu verið teknir fastir í
þessu máli.
Ritstjórinn fullyrðir einnig að
blaðamenn „Fiskaren" hafi ekki lát-
ið þá staðreynd trufla sig í sinni um-
fjöllun að nætur margra annarra skipa
hafi einnig verið kannaðar án þess að
Landhelgisgæslan hafi gert nokkrar at-
hugasemdir.
Pétur Bjarnason skrifar að við hjá
„Fiskaren" höfum látið í veðri vaka að
„einungis hefndarþorsti og illvilji ræki
íslendinga til þess að hegða sér svona,
og því væri samvinna við slíka þjóð
varasöm". Einnig að „íslendingar voru
að hefna „Sigurðarmálsins", hvað sem
tautaði og raulaði". Þetta eru alvarleg-
ar ásakanir. Sem óháð fréttablað á
„Fiskaren" að hafa tekið afdráttarlausa
afstöðu í máli sem enn er til meðferð-
ar í réttarkerfinu. Blaðið á einnig að
hafa tengt mál „0sterbris" við annað
og gerólíkt mál. Eftir lestur á umfjöll-
un „Fiskaren" um þetta mál bæði í
formi leiðara og fréttagreina, er aug-
ljóst að fullyrðingar Péturs Bjarnason-
ar eru út í hött. í okkar skrifum um
þetta mál hafa hvorki blaðamenn né
persónur sem talað er við, nefnt mál
„Sigurðar VE" einu orði.
í leiðara leggur „Fiskaren" áherslu á
að þetta mál sé nú í höndum íslensks
réttarkerfis. Nú sé mikilvægt að Norð-
menn og íslendingar finni sameigin-
legan grundvöll til aukinnar sam-
vinnu á sjávarútvegssviðinu í
framtíðinni. Merkilegt
nokk, auglýsir
Petur

Bjarna-
son einmitt eftir
slíkri samvinnu í þessum
sama leiðara í „Ægi". Allir þeir sem
hugsa fram á veginn í sjávarútvegs-
málum í Noregi, fslandi og í öðrum
sjávarútvegslöndum við Norður Atl-
antshaf, gera sér grein fyrir Þeirri stað-
reynd að þessar þjóðir hafa til mikils
að vinna með aukinni samvinnu í
tengslum við sameiginleg hagsmuna-
mál. Á sama tíma keppa þessar þjóðir
sín á milli, og ögra jafnvel hinum
ástundum. Framundan bíður flókið
Nils
| Torsvik
og viðkvæmt ferli sem miðar í þá átt
að þessar þjóðir vinni nánar saman.
Takist þetta er ljóst að ávinningur get-
ur orðið verulegur á ýmsum sviðum.
Hér má nefna sem dæmi, aukna sam-
vinnu á sviði veiðistjórnunar og
markaðs-, og umhverfismála. Þetta
hefur „Fiskaren" oft bent á, bæði í
leiðurum og öðrum ritstjórnar-
skrifum.
Samvinna af þessu tagi mun
án efa þróast í auknum mæli
á milli íslands og Noregs á
næstu árum. Tvær af aðal-
forsendum þess eru mál-
efnalegar umræður og
gagnkvæmur skilningur.
Ekki síst eftir að nú eru
að baki mörg ár þar
sem þessar þjóðir
hafa átt í fiskveiðideilum
hvor við aðra. Á slíkum tíma er það
því áhyggjuefni þegar framkvæmda-
stjóri jafn víðtækra samtaka íslensks
sjávarútvegs og Fiskifélag íslands eiga
að vera, skrifar ritstjóraleiðara í mál-
gagni samtakanna sem einkennist
meir af ímyndunarafli hans sjálfs en
því sem raunveruleikinn hefur uppá
að bjóða. Það er lágmarkskrafa að
menn sýni allavega lit í þá att að vera
málefnalegir í þessari mikilvægu um-
ræðu, - eða hvað Pétur Bjarnason?
Höfundur er ritstjóri norska sjávarút-
vegsblaðsins Fiskaren.
18 ÆGIR