Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1984, Side 25

Ræður rektors Háskóla íslands
23
hverfi í skjóli vandamanna, Lánasjóðs og
leiðbeinenda. Nú reynir á ykkur sjálf. Eng-
inn verður óbarinn biskup. Vonlaust er að
gefa formúlu fyrir árangri, enda misjafnt
eftir hverju sóst er. Athugað hefur verið
hvað þeir menn eiga sameiginlegt sem rat-
að hafa í miklar raunir og lifað af. Hið
sameiginlega var talið þetta:
— að vera örlítið sérvitur,
— að vera vel greindur,
— að vera heilsteyptur og segja alltaf
sannleikann í smáatriðum,
— að hafa trú á því sem verið er að fást
við,
— að bera þessi einkenni með sér.
Eg hef velt því fyrir mér, hvort þessi sér-
kenni eigi ekki einnig við um þá sem eru
afreksmenn á ýmsum sviðum. Sumir hafa
jafnvel stofnað lífi sínu í hættu í þágu vís-
indanna. Mér verður hugsað til Vilhjálms
Stefánssonar í því sambandi. Ég nefndi
áður að samningur hefur verið gerður
milli Háskóla íslands og Iowa-háskóla.
Vilhjálmur tók próf þaðan í mannfræði
eftir að hafa verið rekinn úr skóla í Norð-
ur-Dakota fyrir lélega tímasókn. Það þætti
saga til næsta bæjar, bæði hér og annars
staðar, ef slíkt gerðist í mannfræði nú á
dögum.
Hvað sem þessu líður ætlast þjóðin til
mikils af ykkur. Þið þurfið ekki að vita
allt. „Sá sem getur svarað öllu er fífl,“
sagði Voltaire. Það er von mín að þið gerið
eftirfarandi orð Victors Hugo að einkunn-
arorðum ykkar í lífi og starfi: „Hugurinn
auðgast af því sem hann nemur, en hjartað
af því sem það veitir.“