Búnaðarrit - 01.01.1900, Qupperneq 15

16
til taka nefnd manna meðal embættismanna sinna, er
meti slíkar ritgjörðir. Líka má stjórn fjolagsins kjósa
til þess einhvern af limum sínum, ef þurfa þykir. Víð
slíkar ritgjörðir vill fjelagið árlega tengja skýrslum um
ástand sitt, atburði og sýslanir, reikning yfir inn- og
út-gjöld, lista yfir embættismenn og fjelagslimi.
§ 24.
Nokkur hluti fjelagsins inngjalda skal árlega gjör-
ast arðsamur með láni á óhulta skuldastaði og gegn
lagarentu.
§ 26.
Vilji nokkur ánafoa fjelaginu fjegjöf nokkra, og
kveður hann á, til hvers hún skuli sjer í lagi brúkast,
á gjafarins ákvarðan nákvæmlega að uppfyllast.
§ 26.
Nú vill nokkur segja sig úr vorum fjelagsskap, og
skal hann það gjört hafa brjeflega til aukaforseta við
árslokin ið síðasta; gjöri hann það síðar, ber honum að
lúka tillagi sínu á því ári.
§ 27.
Ef roglulimur fjelagsins færir heimilisfang sitt úr
suðuramtinu, breytist hvorki rjettur hans njo skyldur
við fjelagið, meðan hann vill svo vera láta; skal hann
að eins þar eptir talinn meðal aukalima.
Á þéssum hinum sama fundi voru kosnir fulltrúar
fjelagsins, 2 í hverri sýslu suðurumdæmisins, og heit-
ið verðlaunum fyrir ritgjörðir um:
„Hver er nytsemi þúfnasljettunar og túngirðinga í
samanburði við aðra atvinnuvegi, og fleira þar að lútandi.
Enn fremur var heitið 6 verðlaunum, 15—24 rbd.
hverjum þeim, sem hefði sljettað þýfðan reit, 40 faðma
í hvert horn, og hlaðið túngarð, samsvarandi hinum