Búnaðarrit - 01.01.1900, Síða 26

26
aðarfjelagið danska vildi veita fjelaginu nokkurn styrk
til þess að fá hingað útlendan vatnsveitingamann.Land-
búnaðarfjelagið danska veitti 125 rd. til þess oghelm-
ing verðs verkfæra þeirra, er hann hafði með sjer, en
fjelag suðuramtsins yrði að borga hinn helming verðs-
ins, en svo yrðu öll verkfæri eign fjelagsins. Lands-
höfðingi vcitti sömuleiðis 125 rd. í sama skyni af fjo
því, sem ætlað var til óvissra útgjalda íslands. Vatns-
veitingamaður þessi hinn útlendi, að nafni P. M. Mad-
sen, kom hingað til Reykjavíkur um vorið 1874; vann
hann nálægt hálfum mánuði hjer í nánd við Reyjavík,
og hjelt síðan austur að Arnarbæli eptir ósk sjera Jcns
Pálssonar til skurðagraptar í engjum Arnarbælis.
Árin 1873 og 1874 hafði annar lærisveinn Jörg-
cnsens, Sigurður Magnússon, unnið hjá ýmsum bændum
að vatnsveitingum og skurðagrepti að tilhlutun fjelags-
ins, og fjclagið veitt bændum nokkurn styrk til þeirrar
vinnu, og 1874 hafði Tómas nokkur Þórðarson, sem
hafði unnið með Sigurði Magnússyni að vatnsveitingum
og numið þær af honum, fengið fyrir meðmæli fjelags-
stjóruarinnar hjá hinu danska landbúnaðarfjelagi halla-
mæli endurgjaldslaust, og eptir það var hann í þjón-
ustu fjelagsins nokkur ár, unz hann dó. Sveinn Sveins-
son ferðaðist og þessi ár bæði hjer um suðuramtið og
hin ömtin. Skýrslur hans um búuaðarcfni eru prentað-
ar í skýrslum fjelagsins, og síðan 1879 hefur búnaðar-
fjelag suðuramtsins ávallt haft einn, og optast fleiri bú-
fræðinga í þjónustu sinni, til að bæta jarðyrkjuna, bænd-
um að mestu kostnaðarlaust að öðru en því, að þeir
hafa orðið að fæða þá, meðau þeir hafa unnið hjá
þeim.
Árið 1875 beiddust bændur, 31 að tölu, verðlauna
fyrir ýmsar aðgjörðir sínar til framfara í búskap. Nefnd