Búnaðarrit - 01.01.1900, Blaðsíða 30

30
mundir var sú ætlunin, að litlu skipti um foroldri þeirra
eða ætt. Um miðja öidina var fyrst byrjað að gjöra
tilraunir til endurbóta nautgriparæbtinni í ýmsum grein-
um. Binstöku menn fjengu sjer að kynbótagripi, stund-
um af fjarskyldri ætt, og gengu þær kynbætur opt
misjafnlega, og fóru eigi sjaldan alveg út um þúfur.
Um þetta Jeyti seldu Danir til Englands nautgripi til
niðurlags, og var verðið á þeim allgott. Bændur fóru
þá að leggja sig eptir, að ala upp feitlagnar nautkiud-
ur, en vildu þó eigi að öllu leyti missa af mjólkinni;
voru þá gjörðar tilraunir að sameina það tvennt, að kýr-
in væri góð til mjólkur, en þó holdasöm. En það gekk
illa að sameina þetta tvennt, og fór þá tíðast svo, að
mjólkurvaxtanna gætti minna. En með þessum tilraun-
um tókst þó mörgum að koma upp eins konar millum-
lið: kúm, sem hvorki voru mjólburmiklar eða mjög holda-
samar. í rauninni var þó ekki til nema eitt nautgripa-
kyn um þær mundir á Jótlandi, en annað á eyjun-
um. Józba kynið var þó nokkuð mismunandi að þroska
og útliti, sem stafaði af misjafnri meðferð. Tilrauna
þeirra, er gjörðar höfðu verið rneð innfiutning á útlend-
um kynbótagripum, t. a. m. frá Hollandi, gætti þá enn
lítið. Árið 1850 var hin fyrsta kýr af stutthyrnda
kyninu íiutt til Jótlands frá Englandi, og var ætluð til
kynbóta. Eptir það var fyrir alvöru farið að gera kyn-
bótatilraunir með þetta kyn, og fjebk það brátt tölu-
verða útbreiðslu á Jótlandi. Svo leit út í fyrstu, sem
þessar tilraunir ætluðu að beppnast. Fyrstu afkomend-
ur kjmbótagripanna litu vel út og voru fallegar skepn-
ur og höfðu iiest cinkenni stutthyrnda kynsins. Urðu
þá sumir hræddir við, að józka kúakynið ætlaði að
hverfa eða dcyja út, en það varð þó eigi. Eptir nokk-
ur ár fór það að koma í Ijós, að eríitt mundi að við