Búnaðarrit - 01.01.1900, Qupperneq 66

66
Gróðrar tilraunastöðin átti miklu örðugra uppdrátt-
ar en mjólkurmeðferðarkennslan; það var að eins sterk
trú og öruggt fylgi fáeinna þingmanna, sem hafði fram
þessa litlu fjárveitingu 2000 kr. fyrra árið og 1500 kr.
síðara árið. Pað er óhugsandi, að fá aukna og verk-
lega þekking í jarðræktinni án tilrauna. Enginn af hún-
aðarskólunum hefur tæki til þess. Pað þarf bæði al-
veg sjerlega þekkingu til tilraunanna, og þær kosta
mikið fje. Hjer á landi er slíkt ókunnugt, nema hvað
Schierbeck landlæknir gjörði nokkrar tilraunir einkum
með garðávexti.
Tilraunastöðvar eru fremur ungar, fiestallar hafa
komið upp á síðustu áratugum, en viðurkennt er af
öllum, að þær hafi langmest að gjörttil verklegra fram-
fara í landbúnaðinum. í öllum greinum landbúnaðarins
rekur athugull búsýslumaður sig á ótalspurningar: Hvern-
ig, hvenær og hvers vegna farsælist þetta eða misheppn-
ast, og hvað er það, sem bezt borgar sig? Búskapar-
venjurnar — sem tíðast eru eins hjá öllum í sömu sveit-
inni, hvað sem sjorháttum líður — hafa skapazt við
athuganir og rejmslu þeirra, sem á undan voru. Slíkt
brjóstvit er stórmikils virði, en „vísindin efla alladáð“;
þau loggja svo ákveðnar spurningar fyrir náttúruna,
spyrja svo þrátt og í þaula, að hún vorður að svara
ótvírætt. Ekkert brjóstvit kann að spyrja svo, og því síð-
ur að þýða svörin, og greina orsakasamböndin. Landbún-
aður menningarþjóðanna sækir æ meir og mcir beint til
rannsókna vísindanna, jafnt í smáu scm stóru; tekur
það cngu síður til grasræktar en akuryrkju. Yið til-
raunirnar taka þeir höndum saman, bóndinn og vís-
indamaðurinn; aðferðin er vísindaleg, en takmarkið er
aukinn ágóði allra þeirra, sem lifa af jarðyrkjunni.
Hin nýja þekking, hið nýja vald yfir náttúrunni, scm