Búnaðarrit - 01.01.1915, Qupperneq 85

Jarðyrkjukensla á Ánabrekku.
Að tilhlutun Búnaðarlélags íslands hal'ði eg á hendi
verklega jarðyrkjukenslu á Ánabrekku i Mýrasýslu siðast-
liðíð vor hjá Guðlaugi Jónssyni óðalsbóuda, er þar býr.
Nemendur voru þrír, og voru þeir þessir:
Ólaí'ur Guðmundsson l'rá Nesi á Seltjarnarnesi,
Sigurbjörn Guttormsson frá Stöð í Stöðvarfirði,
Sigurjón Erlendsson frá Álftárósi á Mýrum.
Luku þeir allir bóklegu námi við Hvanneyrarskólann
siðastliðið vor.
Vorið var, svo sem kunnugt er, eitt hið kaldasta og
óhagstæðasta, sem dæmi eru til hér um sveitir. Tafði það
mjög alla vinnu og gerði hana erfiðari. Klaki fór t. d. ekki
úr jörð fyr en komið var undir slátt.
Kenslan byrjaði 18. maí og stóð yfir til 27. júni.
Sigurjón Erlendsson gat þó ekki verið allan timann,
af þvi að hann veitir búi forstöðu, og mátti því ekki vera
fjærverandi svona langan tíma.
Unnið var að þessum jarðabótum:
Með þaksléttuaðferð voru sléttaðir um 600 □ faðinar.
Nokkur liluti þeirra var þó sléttaður af heimamönnum og
kaupamönnum öðrum en verknemendum. Mest var rist
ofan af með undirristuspaða, en einnig fengu nemendur
að sjá og reyna hið nýja ol'anafristuáhahl »Sköfnung«. —
Var höfundur þess, Sigurður Johnson, sjálfur hjá mér í
tvo daga til þess að kenna piltum handlökin við notkun
þess. Unnu piltar til skiltis með honum, og var alls rist
oían af 130 □ föðmum á 8 klst. Var til þess valin gömul
slétta, og var meira en lielmingur liennar alveg sléttur, en
sumt nokkuð farið að aflagast, en þó vel greiðfært. En
bæði voru menn og hestar óvanir starfinu og gekk það því
bæði fremur seint og var lakar gert, en þegar rist er ofan
af með spaða. Yfirleitt virtist mér áhaldið ekki liafa náð
þeirri festu, aö rétt sé að ráða mönnum til að fá sér það,
að svo stöddu, en þó rétt að veita athygli þeim umbótum,
er á því verða gerðar, enda var mér sagt, að síðar hafi
það verið lagað, og hafi eftir það gengið vel.