Búnaðarrit - 01.01.1939, Page 257
BÚNAÐARRIT
253
á svæðunum sem hafa svarað bréfum mínum, og
þeirra sem ég hef persónulega hitt og talað um málið
við, og þeir eru mun fleiri en þeir er svarað hafa
bréfléga.
1. Akranes. Þar er ekki slátrað af sömu mönnum allt
límabilið. 1935 og 1936 er rekið þangað allmargt fé
—- 1000—2000 — ofan Skarðsheiðar, en þar er fé
vænna og því hækkar sá rekstur meðaltalið þau ár.
1938 eru aftur rekin um 1700 lömh til Borgarnes, og
þaS er frá hæjum sem hat'a heldur vænna fé, og þvi
lækkar sá rekstur meðaltalið á Akranesi 1938. Þetta
veldur því að tölurnar segja ekki rétt til um vænleika
dillcanna á því svæði sem ætla mælti að slátraði að
staðaldri á Akranesi. Bændur á svæðinu halda því
l'ram að öll þessi finnn ár hafi þunginn stigið upp á
við, og þakka það betri hreysti í fénu, og telja hana
stafa af inngjöf ornmlijfs sem hafi farið vaxandi og
sé síðustu tvö árin orðin almenn, og vaxandi sildar-
mjölsgjöf, og þá sérstaklega að vorinu og síðari hlata
vetrar.
Ár Lambatala Meðalfall
1934 . . . 3628 12,28
1935 . . . 5655 12,95
1930 . . . 4767 13,40
1937 . . . 4447 12,44
1938 ... 2321 13,18
2. Borgarnes. Eins og sagt er undir Alcranesi
nokkuð sitt á livað, hverjir hafi slátrað í Borgarnesi,
og auk þess sem noklcrir af svæðinu ráku lil Akraness,
]>á ráku nokkrir til Reykjavíkur 1934—35 og 36, og
hafa líklega um 5000 dilkar verið reknir þannig burt af
slátursvæðinu. Aftur var á þessum ár.um keypt fé inn
á svæðið lir Dalasýslu aðallega, og mun það sízt hafa
verið frerfa. 1934 voru lambahöld slæm uin vorið, og
á það sinn þátt í því að lömbin þá eru ekki fleiri.
1937 er megininu af öllum lömbum á svæðinu slátrað