Nýja stúdentablaðið - 01.04.1953, Page 20
18
NÝJA STÚDENTABLAÐIÐ
*
Öll önnur öfl hafa sofnað á verðinum sem íslenzka þjóðin fól
þeim að standa á og horfa sljóum augum á allt fljóta að
feigðarósi. Meirihluti stúdenta er sama markinu brenndur;
hann hefur yfirgefið sína varðstöðu og meðtekið af alúð
hið pólitíska deyfilyf afturhaldsins og það virðist verka
vel á þennan rislága hóp. Þegar hið síðasta og versta skref
á þessari hálu þróunarbraut var stigið með því að skjóta
frá lokum og hleypa inn í landið her bandaríska auðvalds-
ins, þá heyrðist ekki mjamta í allri afturhaldshersingunni;
ekkert af hinum þrem stúdentafélögum með öll fallegu
nöfnin hafði nokkuð við það að athuga að Island væri gert
að opinberri herstöð á friðartímum. Eina félagið sem sá
hættuna og mótmælti var Félag róttækra stúdenta, með
samþykkt á fundi 17. maí 1951. Þá einsog svo oft áður var
það okkar félag sem varð til þess að firra stúdentsnafninu
allri skömm. Menn gátu þrátt fyrir allt séð að nokkur hluti
háskólastúdenta var trúr málstað Islands og skildi eðli her-
námsins. Félag róttækra stúdenta er eina félagið, sem
getm’ vegna hins sögulega hlutverks sem það hefur innt af
hendi innan Háskóla Islands, verið fært til þess að sameina
í órofa fylkingu öll þau öfl sem vilja berjast gegn ásælni
bandaríska auðvaldsins og gegn innlendu afturhaldi, •—
vilja berjast fyrir málstað hins vinnandi fólks fyrir ,,at-
vinnu, lýðræði og menningu þjóðarinnar“, eins og segir í
fyrstu lögum félagsins. Og það er fyrst og fremst í ísl. þjóð-
félaginu sem brýn nauðsyn kallar á slíka samfylkingu til
varnar málstað Islendinga og hún er ef til vill okkar stærsta
von. Þessu kalli verður að hlýða og það er einnig útlit fyrir
að það verði ekki virt að vettugi, því að nú virðast margir
gera sér ljóst að íslenzku þjóðinni er aðeins lífs auðið ef
spyrnt verður við fótum þegar í stað. Og þá hefur starf
sósíalista ekki verið unnið fyrir gýg.
★
Baráttan er hörð um þessar mundir og krefst fórna hvers
einstaklings sem virðir sinn málstað. Það er nauðsyn fyrir
alla róttæka menn, ekki sízt stúdenta, hina verðandi
menntamenn þjóðarinnar, að skilja hlutverk sitt. Til þess
að geta innt það af hendi með sóma verður hver verka-
lýðssinni að skilja að eitt öflugasta vopnið í baráttunni
fæst af stöðugri þekkingarleit, vandlegri marxistiskri
fræðslu, þekkingu og skilningi á ríkjum alþýðunnar og eðli
auðvaldsþjóðfélagsins. Með raunhæfum skilningi og fræðslu
verður hver og einn hæfari til starfsins sem nú er unnið.
Nú riður á fyrir róttæka stúdenta að vera samtaka í
starfi og baráttu fyrir félag sitt og gera hlut þess sem glæsi-
legastan í félagslífi Háskólans, því að ekki virðist van-
þörf á að láta deyfðina og þröngsýnina víkja úr sessi.
★
I Félagi i'óttækra stúdenta eru í dag sameinaðir ungir
menn sem trúa á málstað hins róttæka verkalýðs er berst
fyrir lífi sínu, frelsi og friði í heiminum. Þeir telja sér
heiður og stolt og fyllstu skyldu að vera samherjar hans í
hinni erfiðu baráttu innan auðvaldsheimsins. Róttækir stúd-
entar aðhyllast hugsjón sem þeir geta verið stoltir af og
hver sá maður er tileinkar sér getur talið til æðra mann-
gildis, en það er hugsjón sósíalismans. Róttækir stúdentar
hafa kosið sér samstöðu með verkalýðshreyfingunni og
himrm göfuga málstað hennar. Barátta þerira er samtengd
baráttu alþýðunnar og undir merki hennar skipa þeir sér,
vissir um sigur hins vinnandi manns fyrr eða síðar. Hvílík
sannmæli eru ekki einmitt orð Eiríks Magnússonar í grein
í Nýja stúdentablaðinu á árinu 1936: „Verkalýðshreyfingin
er lífsvon róttækra menntamanna, en þeir eru einnig henni
nauðsynlegir". Það er vert að geta þess að starf ýmissa
róttækra stúdenta með verkalýðnum í desemberverkfall-
inu, aðstoð þeirra við að koma í veg fyrir verkfallsbrot, er
skerfur sem var sjálfsagður og til fyrirmyndar, en sýnir
hvernig samstarf og samstaða róttækra stúdenta og verka-
lýðsins er og á að vera í ríkara mæli í framtíðinni.
★
Það er ósk mín og von að senn auðnist okkur að sjá draug
alls þess afturhalds sem nú ógnar heiminum með hel-
sprengju sinni kveðinn rækilega niður í eitt skipti fyrir öll.
Óskin sem ég vil færa Félagi róttækra stúdenta á 20 ára
afmæli þess er sú að þetta félag okkar megi dafna vel á
komandi árum og rækja sína samfylkingarhugsjón, en um-
fram allt, að það geti von bráðar orðið einn af þeim mörgu
traustu þáttum sem skapa þjóðfélag sósíalismans á Islandi.
SIGIJRÐUR V. FRIÐbJÓFSSON, stml. maa.:
SK AMMDEGISH VÖT
(Ort í des. 1952).
Nú skrýðist landið kápu fanna og klaka,
koldimmir vetrarskuggar breiðast á jörð'.
Það reynist mörgum erfitt einum að vaka
í auðn og myrkri og halda dyggan vörð.
Á erfiðleikunum sá einn sigray.t getur,
er sýnir hugrekki, karlmennsku, dug og þor.
Það er alltaf hægt að þrauka hinn þyngsta vetur
þrjóti ekki trúna á komandi sól og vor.
Fámenna þjóð, þér ægja erlendar hættur,
þitt eigið land er stöð fyrir framandi lier.
Nú drúpir höf'ði frelsisins forna vættur,
finnurðu ei hvar skórinn kreppir að þér?
Vaknaðu þjóð, á verði máttu ei sofa,
í veði er sjálft þitt líf, þitt frelsi og mál.
Hrind þér af augum svefni, drunga og dofa,
snú djörl' og hraust til varnar þinni sál.