Dvöl - 01.10.1938, Blaðsíða 17

D V ö L
'255
hana snerti, þá hafði ótti hans
verið með öllu ástæðulaus. Samt
hafði hann farið illa með hana,
því var ekki hægt að neita. Hann
varð að sýna henni meiri ástúð
Dg meiri skilning í framtíðinni. Ef
til vill átti engin kona meira ímynd-
unarafl e,n þetta; ef til vill vioru þær
allar jafn-fúsar til þess að þola
miskunnarleysi, jafnvel líkamlegt
ofbeldi, af þeim manni, sem þær
elskuðu. Ef til vill —
L. A. 6.
Höfundur framanskráörar sögu er
meöal hinna þekktustu í yngri skálda-
kynslóö Bretlands. Til þeirra yngstu
telst hann ekki lengur, þar sem hann
er maður kominn yfir fertugt og fjöl-
margir landar hans, sem yngri eru
að árum. hafa þegar hlotið viður-
kenningu fyrir ritverk sín.
I.eonard Alfred Qeorge Strong er
fæddur i Englandi árið 1896, írskur í
aðra ætt og hálf-írskur í hina. Hann
hefir dvalið langvistum meðal almenn-
ings til sjávar og sveita í báðum
ættlöndum sínum, Englandi og Irlandi,
og sækjr hann yrkisefni sín oftast í
lif og starf þessa fólks. Hann fjallar
af miklum kunnugleik um hugi mann-
anna og náttúru landsins, þar sem
sögur hans gerast, enda segist hon-
um sjálfum svo frá, að þetta tvennt
sé hvort öðru nátengdara en flestir
vilji vera láta.
Fyrjr fjórum árum birtist i brezku
tímariti grein eftir Edward J. O’Brien,
en hann er sá maður, sem tvímæla-
laust hefir hezta aðstöðu til þess að
Honum var fyllilega ljóst, þeg-
ar hanri reis á fætur og lét gegn-
vot fötin falla þungt af líkama
sínum niður á gólfið, að þrátt fyr-
ir það, þótt óveðrið hefði skölað
burt heijarþungri byrði af beiskju
og misskilningi, þá var vandamálið
viðvíkjandi Daisy enn hverginærri
leyst.
pórarinn Guðnason
þýddi.
STRONO
dæma um enskar smásögur, þar sem
hann hefir nú um margra ára skeið
valið af hinni mestu vandvirkni og
séð um útgáfu á beztu smásögum,
sem árlega eru ritaðar á enska tungu
báðumegin Atlantshafsins. 1 þessari
grein telur hann upp þá sex enska
sinásagnahöfunda, sem komið hafi
fram eftir 1914 og líklegastir séu til
þess að verða lesnir næstu 50 árin.
— Þrír þessara manna eru nú dánir,
segir O’Bricn, en af þeim, sem eftir
lifa. ber einkum að nefna tvo, þá
L. A. G. Strong og H. E. Bates, sem
báðir virðast eiga mjög glæsilega
framtíð fyrir sér á þessu sviði. —
Bates er niu árum yngri en Strong,
en þrátt fyrir það er hann fyrir löngu
viðurkenndur og sögur hans geysimik-
ið lesnar, Þess má geta, að Dvöl hefir
i hyggju að birta einnig sögu eftir
hann áður langt líður.
Auk smásagnanna hefir L. A. O.
Strong ritað margar stærri sögur og
ort fjölda kvæða.
Þ. G.