Dvöl - 01.10.1938, Síða 26

264
D V Ö L
færi á að venja hug unglinganna
að því að umgangast vé náttúr-
unnar á þann hátt, sem samir sið-
menntuðum mönnum.
Á hverju sumri leitar fjöldi
manna í skemmtiferðir út um
sveitir landsins og öræfi. Einkum
eru það bæjarbúarnir, sem leita
út í ináttúruna til að hrista af sér1
bæjarykið og sækja nýjan þrótt
og lífsfjör, til að beita í baráttu
hins daglega lífs. Ég efast ekki
um, að þessar ferðir eru mörgum
bæjarbúanum helztu sólskins-
stundir ársins og hann yljar sér
oft við endurminningu þeirra á
köldum og dimmum vetrarkveld-
um. En þess mega menn minnast
um leið, að svo verða endurminn-
ingarnar beztar, að samvizkan segi
oss, að vér höfum í heiðri haldið
boðorð móður vorrar náttúrunn-
ar, og umgengizt hana með því
hugarfari, að staðurinn sem við
stóðum á væri heilagur. f>að
hugarfar þarf að rækta með þjóð-
inni, því að auk þess sem það
göfgar vorn innri mann, þá er
það mikilsvert atriði í viðhorfi
voru gegn erlendum gestum, sem
heimsækja oss, að ver getum sýnt
þeim áþreifanlega, að vér metum
svo náttúrufegurð landsins, að
vér umgöngumst náttúruna eins
og landið allt væri cinn friðaður
þjóðgarður.
Pá vil ég að endingu taka fram
í stuttu máli hið hclzta, sem gera
ber í þcssum málum;
1) Setja ber, eða öllu heldur end-
urskoða og auka, friðunarlög
þau, sem nú eru og gera þau
víðtækari, og sníða þau mjög
í samræmi við álit náttúrufróðra
manna.
2) Á nokkrum stöðum á landinu,
einkum í nánd við bæina, á að
alfriða nokkur svæði, og yfirleitt
ber að friða sem flesta sér-
kennilega staði.
3) Stofna ætti náttúruverndarráð,
sem væri valið af félögum þeim,
er fyr getur, og öðrum þeim,
er hlut vildu eiga að þessu máli.
Ráð þetta færi með framkvæmd-
ir náttúruverndunarinnar í um-
boði ríkisstjórnarinnar.
4) í skólum landsins ætti að helga
einn dag að einhverju lejdi frið-
unarmálunum og þá einkum á
þann hátt, að hvetja til fag-
urrar umgengni og leitast við
að eyða hirðuleysiskennd ungl-
inganna um náttúruna.
ÉR bygg, að með þessu móti
mætti smám saman skapa það
hugarfar og þá menningu í sam-
bandi við ferðir og aðra umgengni
um náttúru landsins, sem henni
hæfir. Jafnframt yrði það tiyggt,
að fagrir staðir yrðu ekki
skemmdir af mannavöldum, cða
útrýmt yrði sjaldgæfum tegund-
um jurta og dýra.