Hlín - 01.01.1955, Qupperneq 11

Hlin
9
sögunni skrifár eitthvert kvenijelag frá Winnipeg og bið-
ur fjekigið að styrkja hið íslenska vikublað „Heinrs-
kringlu", og það er gert. — Rauðakross starf og hermanna-
hjálp finna öflugan styrk hjá fjelaginu.
Konurnar finna, að forlög og framtíð annara í heinrin-
um er þeinr ekki óviðkonrandi, lrjarta þeirra berst fyrir
hverjunr þeim sem bágt á, fyrir hverjum jreiirr senr þarf
hjálpar og stuðnings. — Sjálfselska er ekki til í þeirra
starlshugsjónunr. —
Sjálfum sjer til gagns og heimilum sínunr og hversdags-
störfum til Jrroska og eflingar gera jrær fundina fræðandi:
— Erindi og umræður fjalla unr barnauppeldi, snrjörgerð,
handavinnu, útsaum, kvenfrelsi, kirkjusókn, sunnudaga-
skóla, jrjóðleg hátíðahöld o. s. frv. — í öllu kenrur það
fram, að jrær telja sjer ekkert gott og nytsanrt óviðkom-
andi, og alt senr til blessunar nrá verða 1 já Jrær fylgi sitt.
Bygðin þeirra blómgast vegna Jress að vakandi sáiir
dreynrir unr vefferðarnrál hennar. — Guð blessar kven-
fjefagið, nreðan Jrað gerir sjer ljóst, að nálægð Drottins er
Jreinr nauðsynleg. — Litli hópurinn, senr byrjaði göfugt
starf, sjá I jölda af draumum sínunr rætast vegna einlægni
sinnar og festu við hugsjónirnar. — Það senr Jrær unnn
senr hjáverk verður að lrreyfingu og grettistaki, sem Jrær
lyfta — Jrað verður tákn líknar, kærleika og fórnfýsi, senr
mótar svip og sögu bygðarinnar í æsku, og eykur hróður
lrennar í sögunni, ókomnum kynslóðum til fordænris og
bendingar. —
Þetta fyrsta kvenfjelag í Argylebygð, sem nú hefur svo
lengi lifað og starfað, á fagra sögu og göfuga. — Orð skálds-
ins lýsa lrugsjónum þeirra á þennan hátt:
I
„Jeg þrái öllu aumu að vægja, og aldrei stíga á vesælt strá,
og engum fré mjer burtu bægja, sem böl og harmur kunna að þjá.
Nú vil jeg Guðs að fótum falla, og fjarri vera neyð og synd.
Þá gæti sál mín elskað alla. I ást felst lífsins heilög mynd.“