Valsblaðið - 01.05.1993, Side 32

Hvað varðar fyrirmyndir í fótboltanum
fyrr og nú, þá vil ég læra af leikmönnum
sem eru betri en ég og hafa eitthvað það
fram að færa sem mig vantar og þegar ég
var yngri voru mínar fyrirmyndir allir þeir
sem voru að elta boltann í sjónvarpinu.
Þannig að fyrirmyndir eru á hverju strái.
Undirbúningur minn fyrir næsta leik
hefst um leið og síðasta leik er lokið. Mér
fínnst skipta miklu máli að byrja strax að
hugsa um næsta leik. Þannig fínnst mér
ég ná því besta út úr sjálfum mér.
Ég rifja upp leikstíl verðandi mótherja,
hvernig hann byggir sinn leik upp og
hvemig við getum tekið sem best á honum
þannig að við sigrum leikinn. Kristinn
þjálfari er fagmaður fram í fíngurgóma,
og leggurmikið upp úr að undirbúa okkar
leik þannig að hann henti til að nýta okkur
veikleika andstæðinganna, og eins að bæta
atriði í okkar leik með hliðsjón af
styrkleika mótherjanna.
Hvað varðar
undirbúning á á
æfingum reyni eg að
halda mig innan þess
ramma sem þjálfarinn
ákveður, þannig að ég
verði sem best
undirbúinn. Ég tek
íþróttina mjög alvarlega
þegar ég er að stunda
hana.
“Steinar á góðri stund með Hafrúnu og Alexöndru.”
farið ánægt heim. Staðreyndin er sú að
við eigum miklu fleiri stuðningsmenn en
mæta að jafnaði á völlinn. Það hefur sýnt
sem bestur í deildinni. Hér eru því
samverkandi þættir, árangur dregur að sér
áhorfendur og áhorfendur veita stuðning
Aðsókn á leiki
Hvað varðar
heimavöllinn þá fínnst
mér sjálfum mjög
gaman að spila á
Hlíðarenda, en jafnframt
fínnst mér slæmt hvað
sækja fáir leikina. Þetta
er atriði sem við þurfum
að huga að. Við
reyndunr í sumar að fara
í Laugardalinn, og þrátt
fyrir að það sé ekki
okkar heimavöllur skil-
aði það okkur fleiri
áhorfendum.
En til þess að við
getum sagt að við eigum heimavöll
þurfum við að eiga stuðningsmenn. Ég
held að leiðin til að laga þetta sé að bæta
aðstöðu fyrir áhorfendur á svæðinu,
þannig að fólk geti komið á völlinn og
Um Steinar Dag Adolfsson
Sem fonnaður meistaraflokksráðs í sex ár hef ég mikið með 2. flokk að
gera. Ég hafði því tækifæri á að fylgjast með Steinari öll árin hans í 2.
flokki. Forystuhæfileikar Steinars voru miklir. Hann var ekki bara fyrirliði
inni á vellinum heldur einnig utan vallar. Ég hef aldrei, hvorki íyrr né
síðar, séð stráka i fótboltaliði líta eins mikið upp til félaga síns og raunin
var með Steinar. Kvað stundum svo hart við að mér fannst Steinar stundum
ekki ná að undirbúa sjálfan sig fyrir leiki því hann var svo upptekinn við
að leysa úr flækjum félaga sinna.
En Steinar var ekki einungis sterkur á andlega sviðinu því hann var að
rnörgu leyti yfirburðaknattspymumaður. Ég hafði því miklar væntingar
til Steinars er upp í meistaraflokk kæmi og áleit að hann yrði fljótlega
einn af burðarásum flokksins.
Eins og ég sagði áðan er ábyrgðartilfmning Steinars mikil, og virðist
mér hún, eins skrítið og það hljómar, hafa háð honum í leik hans með
meistaraflokki og gert það að verkum að hann hefur ekki verið eins áræðinn
og verið sá “keisari” á miðjunni sem geta hans segir mér að hann eigi að
vera.
Það var greinilegt í síðustu leikjum s.l. sumars að Steinar var farinn að
fmna sig og spilaði þá eins og hann hefur getu til. Mér var því illa bragðið
er það kvisaðist út að Steinar ætlaði að hætta í alvöru fótbolta. Mér fannst
það ekki líkt Steinari að gefast upp. Þetta hefur hann nú dregið til baka og
er ég sannfærður um að við sjáum hann á næsta sumri sem þann burðarás
í meistaraflokki félagsins sem ég veit að hann hefur getu til.
Nikiilás Ulfar Másson
sig þegar við höfum komist langt í
bikarnum eins og hefur gerst oft
undanfarin ár, þá mæta e.t.v. 1500-2000
eldheitir Valsmenn. Það má líka kenna því
um, að árangur liðsins hefur ekki verið
Eftirminnilegir
leikir
og leikmenn
Nokkrir leikir standa
uppúr í minningunni. Vil
ég fyrst nefna bikar-
úrslitaleikinn á móti KR
1990, sem v'ið unnum
eftir tvo leiki, fram-
lengingar og vítaspymu-
keppni. Síðan vil ég
nefna Evrópuleikina og
þá sérstaklega Mónacó -
Valur í Mónaco.
Ég var þá 17 ára, og
var skipt inná eftir 7
mínútna leik fyrir Guð-
mund Baldursson sem
nefbotnaði. Leikurinn fór
fram á leikvelli sem var
á 3. hæð í “húsi” í þessu
landsnauða en moldríka
og fallega landi.
Einnig vil ég nefna
útileikinn á móti Dynamó Berlin í fyrrum
Austur-þýskalandi. Þetta var stuttu fyrir
fall Berlínarmúrsins og Dynamóliðið, sem
var knattspymulið hersins, fékk að finna
VALS blaðið 32