Bjarmi - 01.03.2004, Blaðsíða 25

'ú'I Agnes Eiríksddttir
Lífið með Guði
er spennandi
og viðburðaríkt
Viðtal við Ragnar Snæ Karlsson
og Málfríði Jóhannsdóttur
Ragnar: Ég kem annars staöar
að, er Austfiröingur, nánar tiltekiö
frá Norðfirði, þó ég sé ekki alinn
upp þar nema þau 10 sumur sem
ég dvaldi hjá föðurbróður mínum
og fjölskyldu á Hornafirði. Viö
bjuggum á nokkrum stöðum, en
svo flyst ég til Keflavíkur. Á mínu
heimili var ekki talað mikiö um
kristindóminn, ekki þannig að fólk
væri á móti honum, hann var bara
ekki til umræðu né trúin yfirhöf-
uð. Þegar ég fór að hugsa um
þessi mál síðar, þá komst ég aö
þeirri niðurstöðu með sjálfum mér
aö það væru örugglega engir sem
tryöu á Guð. Þegar ég kynnist
Málfríði, kynnist ég í fyrsta skipti
manneskju sem talar um trúna
sem raunverulegan hlut. Ég var
alveg tilbúinn að keyra hana og
koma með henni á þessa KSS
(Kristileg skólasamtök) fundi í
Ragnar Snær Karlsson starfar
sem æskulýðsfulltrúi fyrir Lands-
samband KFUM og KFUK og
kona hans, Málfríður Jóhanns-
dóttir leikskólakennari, starfar á
leikskóla KFUM og KFUK. Ég
heimsótti þau ekki alls fyrir
löngu með það fyrir augum að
leyfa lesendum Bjarma aö kynn-
ast þeim örlitið betur. Þrátt fyrir
að ég sé búin að þekkja þau í um
30 ár, varð ég margs vísari. Þau
sem vita einhver deili á þeim
hjónum, vita að þau hafa lengi
veriö leiötogar í kristilegu barna-
og unglingastarfi. Þó gera allir
sér vart grein fyrir því hversu
miklir frumkvöðlar þau hafa ver-
iö. Starf þeirra í Guðs ríki hefur
veriö einstaklega fjölbreytt. Það
getur verið mjög lærdómsríkt að
heyra um handleiöslu Guðs í lífi
fólks sem starfar í Guðs ríki og
þar eru Ragnar og Málfríöur
engin undantekning. Ég baö þau
um að byrja á því að segja okkur
dálítil deili á sjálfum sér og
hvernig þau komust til trúar.
Málfríður: Ég er fædd og uppalin
í Keflavík. Ég er alin upp í kristinni
trú og elst upp við að fara í
sunnudagaskóla í Fíladelfíukirkj-
unni í Keflavík fyrst og síðan á
Hliðarfundi, sem þá voru kallaðir.
Mamma er ein af stofnendum
Kristniboösfélagsins í Keflavík; en
það var stofnað í stofunni heima.
Ég vex því upp í trúarlegu um-
hverfi, fæ mjög góðan grunn í
sunnudagaskóla Hvítasunnu-
manna hjá Haraldi Guðjónssyni,
sem ég hef búið að alla mína ævi.
Einnig var ég í Vindáshlíð á sumr-
in og þegar ég komst á unglingsár,
sótti ég KSS fundi i Reykjavík og
aðra unglingafundi, sem og kristi-
leg mót í Vatnaskógi. Mér var
alltaf mjög eðlilegt aö trúa á Guö
og þurfti aldrei að velta mér upp
úr neinum efasemdum, þetta var
bara hluti af lifinu. Það var svo á
biblíunámskeiði í Vatnaskógi þeg-
ar ég var 16 ára sem ég tók meö-
vitað á móti Kristi. Þá var ég
reyndar búin að kynnast Ragga,
og þá kom hann með ýmsar
spurningar og efasemdir sem ég
hafði aldrei haft og aldrei haft
neina þörf fyrir.
Reykjavík. Það var kannski mín
leiö til aö fá hana á rúntinn með
mér! Þegar ég fór þangað, varð ég
fyrir hálfgerðu menningarsjokki,
þvi þar var fullt af fólki, sem átti
þessa einlægu trú. Það tók mig i
rauninni heilt ár að hugsa þetta
mál og gera upp viö mig að ég
vildi fylgja Kristi. Það var svo
haustið 1972 á biblíunámskeiði í
Vatnaskógi að ég gafst Guöi heils
hugar. Við héldum áfram að fara
til Reykjavíkur og leita okkur að
samfélagi og andlegri næringu og
25