Bjarmi - 01.03.2004, Blaðsíða 27

og þegar við vorum að fara upp í
bílinn til að leggja af staö heim,
kom einn maður á fleygiferð á
hjóli meö brúðu á bögglaberanum,
sem hann vildi aö við tækjum með
okkur. Peningum var síðan safnað
til að við gætum byrjað með brúð-
urnar og þaö varð til þess að við
gerðum það. Aö því er við best
vitum, er það í fyrsta sinn sem
brúður voru notaðar í barnastarfi í
þjóökirkjunni. Við vorum síðan
fengin til að halda námskeiö um
barnastarf og brúðunotkun innan
þjóðkirkjunnar og víðar. A þeim
tíma var Raggi kominn í æskulýðs-
nefnd þjóðkirkjunnar.
Þið voru eitthvað igötutrúboði
líka, ekki satt?
R: Á þessum tíma vorum við líka í
sambandi viö YWAM í Hollandi og
tókum þátt í götutrúboði með
þeim í Amsterdam. Þá var í gangi
samstarf á milli YWAM og In de
Ruimte (hollensku samtökin sem
hýstu ráðastefnuna) en þau ráku
meðferðarheimili fyrir eiturlyfja-
sjúklinga. Forstöðumaður þessa
heimilis var þá Teo van der Weele
sem sumir hér á landi kannast vel
við. Þetta var spennandi tími en
ögrandi. Þetta var skrautlegt lið
sem var á götunum á þessum
tíma. YWAM var að reyna að ná
til krakka sem voru á svo kallaðri
„Hippy Trail". Við reyndum aö
komast i samband við þessa krak-
ka og fleiri sem voru á götunni.
Við vorum með stóran bát sem
var við eitt síkið þarna niðri í bæ.
Hann var allur innréttaður í
hippastíl. Þangaö fórum við með
fólk, gáfum því að borða og létum
þaö sofa úr sér. Síðan var reynt að
ná betra sambandi við það. Þetta
var mjög þroskandi tími i lífi okk-
ar. Það var gaman og gefandi að
sjá fólk snúa lifi sínu til Krists. I
gegnum þetta starf komst mikið
af fólki til trúar. En minnisstæðast
er þegar meðlimir frá samtökun-
um Hell's Angels geröu skotárás á
húsið sem við bjuggum í og allt í
einu komu byssukúlur í gegnum
gluggann á herberginu okkar og
lentu í veggnum fýrir ofan höfuð
okkar! Aöeins nokkrum sekúndum
fyrr hafði ég staðiö viö gluggann
og verið að lita út.
R: Götutrúboðinu lauk nú ekki
alveg hér ég hélt áfram að starfa
með unglingum bæði í Grensás-
kirkju og með unglingahóp UFMH
sem hafði aðsetur í Stakkholti 3.
Þá fórum við sem eldri vorum
niður í miöbæ um helgar og
reyndum að ná sambandi við
krakkana sem þarvoru. Ef við
náðum góðu sambandi þá fórum
með þá krakka aftur upp í Stakk-
holt í kakó eða kaffi. Stundum
fórum við með þá sem voru illa á
sig komnir i Rauða kross-húsið
eða niður á Herkastala.
Þið stofnuðuð fjölskyldu og eign-
uðust börn, hvernig gekk að sam-
rœma þetta því?
M: Svona starf krefst mikillar fórn-
ar og samræmingar. Eftir að dætur
okkar komu i heiminn varð þetta
erfiðara. Við tókum þá stefnu að
reyna hafa starfið þannig að þær
gætu verið sem mest með í þvi.
Sunnudagskólastarfið var einn
þáttur í því. Svo tókum t.d. í starfi
með King's Kids en KK er starf inn-
an YWAM. Við fórum með hóp af
börnum með okkur til Skotlands.
Þar vorum viö í mánuð af sumar-
fríinu i þjálfunarbúðum. Siðan fór-
um við í boðunarferðir til
Prestwick og um Glasgowborg.
í KK eru börnin eins og systkini
og við önnuðumst þau eins og
mamma og pabbi, þvoðum af
þeim, hugguðum þau og hugsuö-
um alveg um þau. Við sáum um
20 börn frá ýmsum þjóðum, sem
voru á breiöum aldri og var hugs-
unin sú að þau elstu, sem voru um
19 ára aðstoðuðu þau yngri, en
Hanna, yngri dóttir okkar var
yngst. Við fórum í boðunarferðir
m.a. á erfið svæði í Glasgow þar
sem bjórflöskum og dósum var
kastað í börnin á meöan þau
sungu og dönsuðu fyrir fólkið.
Þegar þau voru búin með dag-
skrána sína, fóru börnin og báöu
fyrir þeim sem höföu kastað í þau.
Þetta var mjög þroskandi og trú-
arstyrkjandi fyrir þau og okkur líka.
Nú hafið þið tekið þátt
íýmsu námskeiðahaldi?
R: Það er nú þannig að samhliða
barna- og unglingastarfinu vorum
við reglulega með ýmis námskeið
fyrir fullorðna, t.d. námskeið um
uppeldi barna, bænanámskeið,
o.þ.h. Eftir að hafa heyrt um Alfa-
námskeiðin, útvegaði ég mér bæk-
urnar eftir Nicky Gumbel, höfund
efnisins. Þá sá ég strax aö þetta
var eins og talað úr mínu hjarta.
Þarna var kristindómnum komið á
framfæri við fólk á aðgengilegan
og einfaldan hátt. Við ákváðum að
byrja með svona námskeiö árið
1997. Mér telst til aö fýrstu Alfa-
námskeiðin sem haldin voru hér á
landi voru í Biblíuskólanum við
Holtaveg og í Bibliuskóla UFMH á
Eyjólfsstöðum. Námskeiðið i Kefla-
víkurkirkju erfyrsta námskeiðið
sem byrjar í þjóðkirkjusöfnuöi. Mér
fannst strax í upphafi að við ætt-
um að halda 10 námskeið, því
þetta er lagt þannig upp að maður
haldi ekki bara eitt, heldur þrauki
27