Bjarmi - 01.06.2004, Blaðsíða 28

Ibúðarhúsið sem Helgi
hefur búið i árin sín í
Waddera.
Undirbúningur
fyrir flugtak.
látin höfðu verið afskiptalaus. „Ég
man að ég fór fótgangandi frá
þorpi til þorps og hitti ólíka þjóð-
flokka. Mér var kastað út úr þorp-
unum, þeir vildu ekki sjá svona
mann eins og mig, þangaö til ég
kom loks til þorps þar sem þeir
vildu hlusta á mig. Og þá varö
mér hugsað til biblíuversins þar
sem Jesús segir lærisveinum sín-
um að hrista dustiö af skónum og
halda annaö vilji enginn hlusta á
þá." (Matt. 10:14)
En þorpsbúar leyfðu Helga ekki
aðeins að prédika orð Guðs, held-
ur fékk hann einnig að stofna þar
lestrarskóla. Og innan örfárra
vikna voru skólarnir orðnir þrir. Ég
spyr Helga hvort lestrarskólarnir
hafi verið besta boöunartæki þess
tíma. „Já, það fannst mér. Haldnir
voru biblíulestrar á hverjum ein-
asta morgni i hverjum skóla fyrir
sig. Einn daginn var ég mættur
snemma í eitt þorpið og sá þá að
miklu fleiri voru á biblíulestrinum
en nemendur skólans. Þá höfðu
þorpsbúar flykkst að skólanum til
aö hlusta á biblíulesturinn. Þannig
var prédikun orðsins orðin fyrir
hendi fyrir stóran hóp fólks, án
nokkurrar fyrirhafnar."
Of geyst farið?
Helgi segir að sumir hafi veriö
ósáttir við hve mikinn áhuga hann
hafði á að ná til múslimanna og
töldu hann fara of geyst. „Mér
fannst það nú reyndar ekki. Þarna
var bara hlutur sem þurfti aö gera
að mínum dómi. Við megum ekki
fara framhjá einhverjum af því að
hann er múhameðstrúarmaður."
Helgi segist fljótlega hafa náð
góöu sambandi við fólkið í af-
skiptu þorpunum og lestrarskól-
arnir hafi skotið upp kollinum
einn af öðrum. Hann fékk líka
tækifæri til aö halda samkomur
og allir vegir virtust færir. Fagnað-
arerindið fékk aö hljóma. Það eina
sem átti eftir að gerast aö mati
Helga var að múslimarnir yrðu
kristnir „í hópum" eins og hann
orðar þaö.
„Þarna hefði getað orðið mikil
vakning. Allar aöstæður vakningar
voru fyrir hendi. En þá kom
Sómalíustriðið (1975 og 76) og
við urðum að hætta á þessu
svæði."
Vonbrigði
Áriö 1991 kemur Helgi aftur til
Eþíópíu. Hann var mjög spenntur
að komast að því hvað hefði orðið
um múslimana sem hann hafði
prédikað fyrir og höfðu veriö svo
opnir fyrir fagnaðarerindinu.
Þegar Helgi kom til þorpsins
Hútet, þar sem lestrarskóli hafði
verið, var enginn þar. „Ekki ein
hræða. Allir höfðu hlaupið frá
28