Búnaðarrit - 01.01.1944, Side 10
VIII
B U NADAR R I
á iim eilt og annað, sem fyrir hann var lagt og hann
þurfti að koma í verk. Karl bróðir hans, sem síðar
hjó Jengi á Draflastöðum, minnist þess, er þeir voru
Jcornungir snáðar, að þeir fóru eitt sinn að kveldi dags
ríðandi upp i lieiði til að leita upp livíaær, er tapazt
liöfðu. Þoka skall á þá, svo að leitin var vonlítil,
meðan svo stóð. En ekki vildi eldri hróðir, að þeir
hyrfu heim við svo búið. Þeir stigu af baki, bundu
saman hestana, lögðu sig til skiptis til hvildar, unz
þokunni Iétti, fundu síðan ærnar og komu með þær
heim. Það var ekki þeirra sök, þó að það yrði ekki
J'yrr en að morgni næsta dags.
Á vetrum sáu Draflastaðahjón börnum sínum fyrir
kennslu. Héldu þau heimiliskennara nolikurn tíma
vetrarins á hverju ári, meðan börn þeirra voru að
komast 14)]). Einn þessara ltennara var Bjarni
Bjarnason, síðar söludeildarstjóri Kaupfélags Þing-
eyinga, skemmtilegur gáfumaður, er hafði velcjandi
álirif á unglinga, sem hann kenndi. Varð Sigurður
lionum mjög samrýmdur. Annar heimilislíennari þar
var Friðbjörn Bjarriason, Jiróðir Bjarna, góðuroggegn
kennari. Flokkar unglinga úr nágrenninu urðu að-
njótandi kennslunnar að Draflastöðum. Varð heim-
ilið á þann hátt miðstöð fyrir námfúsan æsluilýð
sveitarinnar.
Garðrækt við jarðhita.
Skammt lrá Draflastöðum eru laugavolgrur í mýri
einni. Vorið 1888 var Sigurður orðinn það styrlcur
við garðyrkjuna, að liann Iiófst handa við að ræsa
lram þessa mýri og leiða Iiið volga laugavatn um
jarðveginn, lil þess að auka gróðurmagn sáðreitsins.
Hafði hann enga leiðlieining við þetta verlc, nema af
bókum. Þá hafði hann aflað sér meiri bólcakosts en
garðyrkjukversins, er hann fékk fyrir upptíninginn.
Hann liafði fengið garðyrlcjubólc Scliúbelers, er