Búnaðarrit - 01.01.1944, Side 39

BÚNAÐARRIT
XXXVII
Verkfærasýningin 1921 og þúfnabanarnir.
Eilt fyrsta verk Sigurðar sem búnaðarfélagsforseta
var að beita sér fyrir þvi að fá flutt til landsins betri
og hentugri jarðyrkjuverkfæri. Jarðabæturnar þurfti
að vinna fljótt. Þaksléttuaðferðin var úrelt, enda hægt
að komast hjá ofanafristunni. Það hafði m. a. verið
sýnt á fyrstu árum Ræktunarfélagsins fyrir hálfum
öðrum áratug.
Arið 1920 vann Sigurður m. a. að þvi að undirbúa
verltfærasýningu hér í Reykjavik sumarið 1921. Fékk
hann til sýningar þessarar ýmiss konar landbúnaðar-
verkfæri frá Danmörku, Noregi, Svíþjóð, Bretlandi,
Þýzkalandi, Fralcklandi og Ameríku. En auk þess var
þar vitanlega margt islenzkra áhalda og muna. Komið
var á tilraunum með ýmis áhöld og verkfæri og feng-
inn til þess prófessor í verkfæral'ræði við Landbún-
aðarháskólann í Höfn, Anton Christensen, að vera
með í ráðum við prófanir þessar.
Sýning þessi var haldin í gróðrarstöð félagsins við
Laufásveg. Hún var opnuð um sama leyti og Kristján
tíundi kom liingað i fyrstu heimsókn sína. Þá var von
á mikilli gestakomu til bæjarins, og skyldi þá tæki-
færið notað, lil þess að bændur og búalið sæju ýmsar
nýjungar varðandi jarðrækt og búnaðarstörf.
Eftirminnilegasta nýjungin i sambandi við sýningu
þessa var hinn svonefndi „þúfnabani", mesta jarð-
ræktarverkfæri, sem hér liafði sézt. Hafði Sigurður
fest kaup á verkfæri þessu í Svíþjóð veturinn áður.
Þúfnahaninn kom þó ekki til landsins fyrr en að sýn-
ingunni lokinni. Hann kostaði 70 þúsund krónur, og
þótti í mikið ráðizt í þá daga að horga svo mikið fé
fyrir eina jarðvinnsluvél. Hann vó 6,6 tonn, en afl-
vélin hafði 80 hestöfl. Með honum var tættur upp
hektari af jafnþýfðu mýrlendi á 6 klukkustundum,
og eyddust í þá vinnu 84 kg af benzíni.