Búnaðarrit - 01.01.1944, Page 61
BÚNAÐARRIT
LV
Skapgerðin.
Þau voru einkenni í skapferli Sigurðar Sigurðs-
sonar, að hann var meiri áhlaupamaður en að hann
veldi sér afmörkuð verkefni, sem hann ynni að ár
eftir ár. Markmið hans var að hrinda af stað fram-
förum í jarðrækt íslendinga. En honum var ekki lag-
ið að afmarka verksvið sitt við það, sem einum manni
væri fært að afkasta. Tvískiptingin t. d. í starfi hans
sem skóla&tjóra á Hólum í Hjaltadal og framkvæmda-
stjóra Ræktunarfélags Norðurlands hlaut að vera
hverjum manni ofraun. Og ætlunarverk Ræktunar-
félagsins, eins og hann setti það fram í upphafi, var
ekki framkvæmanlegt með því fé og' þeim mannafla,
sem þar gat komið til greina.
Svipað mætti segja um fyrirætlanir hans sem l'or-
seta Búnaðarfélags íslands og búnaðarmálastjóra.
Þótt hann fengi miklu komið til leiðar á þeim tiltölu-
lega stutta tíma, sem hann naut sín til fulls i þeirri
stöðu, þá var hugur hans og kröfur til sj-álfs sin og
unnarra um framkvæmdir allajafna talsvert fram yfir
það, sem efni stóðu til, að gæti rætzt. Þetta olli hon-
um vonbrigða og margháttaðra erfiðleika. En fyrir
málefnin, sem hann vann að, var þetta, þó oft á
tiðum, ótvíræður styrkur. Þeir, sem hrinda af
stað framkvæmdanýjungum, mega ekki láta hvern
agnúa, hverja torfæru, sem þeir eygja, draga lir sér
kjark.
Til þess að skilja hugsunarhátt og starf Sigurðar,
þurfa menn að þekkja andrúmsloft íslenzkra sveita,
er hann hóf starf sitt, vita, hve kyrrstaðan var talin
óumflýjanlega sjálfsögð. En hún var honuin óliugs-
anleg. Stórstígar framfarir voru fyrir honum það
eina sjálfsagða. Með sannfæringarkrafti sínuin vakti
hann fjölda manna af dvala, þó að hann gæfi sér ef
lil vill ekki fullkomlega tíma til né hefði tök á að