Búnaðarrit - 01.01.1944, Síða 209
B Ú N A Ð A R R I T
141
húsa á jörðum, sem styrkur er veittur til, má vera
1800 krónur mest, en landverð jarða í opinberri eign,
sem styrks njóta, má vera 8000 krónur hið mesta.
Loks er þar ákveðið, að láns- og styrkupphæð til
sama býlis skuli ekki fara fram úr 6000 krónum.
Með breytingum, sem gerðar voru á þessum lög-
um á Alþingi 1941, er heimilt að hækka endurbygg-
ingarstyrk til hvers býlis um þann hundraðshluta, er
hyggingarkostnaður iveruhúsa hefur, þegar húsið er
reist, hækkað frá árinu 1939 samkvæmt byggingar-
vísitölu hagstofunnar. Arlegt framlag ríldssjóðs var
þá og hækkað i 250 þúsund krónur.
Með breytingum þeim, sem Aljiingi gerði á Byg'g-
ingai*- og landnámssjóðslögunum 1942 (sbr. það sem
nefnt er liér að framan) voru þessar breytingar gerð-
ar varðandi endurbyggingarstyrksveitingar.
Heimilt var að veita endurbyggingarstyrk þótt fast-
eignamat (millimat) þeirra bæjarhúsa, sem endur-
reisa skal, sé allt að 3000 lcrónur.
Þá var og eftirfarandi heimild sett i lög um endur-
^yggingarstyrki:
„Ef hús jarðar eyðast eða spillast mjög af völdum
bruna eða annarra náttúruafla, þeirra sem hús verða
ekki trygg fyrir að fullu, og ábúandi gclur ekki byggt
aftur með þeirri aðstoð, sem lög þessi gera ráð fyrir,
er nýbýlastjórn heimilt, með samþykki ríkisstjórnar-
innar, að veita hærri byggingarstyrk. Aldrei má þó
framlag samkvæmt þessari grein vera meira en Ys af
kostnaðarverði hússins, nema alveg sérstaklega standi
á og ráðherra veiti samþykki sitt í hvert skipti, og þó
ekki lengur en byggingarlcostnaður er meira en þre-
faldur rniðað við 1939.“
Lokagreiðsla fer fram, þegar fullnaðarreikningur
er kominn yfir byggingarkostnaðinn.
Endurbyggingarstyrk er heimilt að veita til húsa-