Búnaðarrit - 01.01.1944, Page 218
150
BUNAÐARRIT
endurbyggja bæi sína, eru miklu fleiri en hiriir, sem
nýbýli stofna.
Nýbýlastjórn hefur haft hina nánustu samvinnu
við teiknistofu landbúnaðarins. Enda er það skilyrði
selt fyrir þvi að það niegi veila styrk til endurbygg-
inga, að teiknistofan hafi samþykkt teikningu að húsi
því, sem reisa skal, eða et' uin gagngerða viðgerð er
að ræða, að þar sé í einu og öllu farið eftir fyrirmæl-
um teiknistofunnar.
Erfitt er á ýmsan hátl að fá bændur lil þess að
játast undir slíkt eftirlit. Þeir hafa allt frá bygg-
ingu landsins verið vanir því að reisa híbýli sín al-
gerlega eftir eigin höfði og án ihlutunar og eftirlits
frá öðrum. Þeir óttast oft, að ef á að byggja eftir
fyrirfram gerðri leikningu, samþykktri af opinberri
stofnun, þá verði gerðar svo miklar kröfur, að bygg-
ingarnar verði miklu dýrari. Þetta er að sjálfsögðu
hrapallegur misskilningur. Undantekningarlaust bíða
bændur stórtjón af því að leita ekki ráða og liðsinnis
teiknistofunnar. Þetta færist líka hröðum skrefum
í það horf að bændur slcilji nauðsyn þess að leila
aðstoðar sérfróðra inanna um alla tilhögun og gerð
bygginga, sem þeir ætla að reisa. En þar sem hér er
um eitthvert mesta nausynjamál að ræða, varðandi
byggingarmálin, þykir rétt að gela hér þeirra fyrir-
mæla, sem eru í lögum um þetta efni.
Þegar lög um Byggingar- og landnámssjóð voru
selt 1928, var svo fyrir mælt, að stjórn sjóðsins geti
sett byggingarfróðan mann til eftirlits því, að bygg-
ing, sem lán er veitl til, sé vel af hendi leyst. Þetta
eru fyrstu ákvæði í íslenzkri löggjöl', er gefa heimild
til opinberra afskipta af byggingum í sveitum.
Þegar Teiknistofa landbúnaðarins var lögfest árið
1988 voru sell svo hljóðandi ákvæði um verkefni
hennar: