Búnaðarrit - 01.01.1944, Page 241
BÚNAÐARRIT
173
minnkað vegna þessarar ræktunar." Svo mörg eru
þau orð.
Væri nú ekki réttara að skipta árunum frá 1910 til
1939 í þrjú límabil, ef það mætti verða til þess, að
komast nær hinu sanna. Verður þá tekin meðaleign
landsmanna af sauðfé, nautgripum og hrossum sam-
kvæmt skýrslunum fyrir tímabilin 1910—1919, 1920—
1929 og 1930—-1939, en heyafli fyrir árabilin 1909—
1918, 1919—1928 og 1929—1938.'
Sauðfé Nautgripir Hross í millj. Taða fóðureininga: Samtals Úthej' heyafli
1910- —19 594200 25400 48100 27.8 46.5 74.3
1920- —29 576000 26900 51300 32.2 43.0 75.2
1930- -39 666600 34100 47300 52.7 40.0 92.7
Af þessu má sjá, að taðan hefur nærri tvöfaldazt,
sem er mjög ánægjulegt, en útheysaflinn liefur
minnkað um 6.5 millj. le, og er það líka gleðilegt út
af fyrir sig. Mismunur á fóðurafla fyrsta og síðasta
tímabilsins er 18.4 millj. fe. Nautgripirnir eru nú
8700 fleiri en fyrsta tímabilið, en sauðféð er 72400
fleira. Þetta er þó eitthvað öðruvísi en ef aðeins er
miðað við árið 1918, en þá var sauðfé svo margt, að
það varð aldrei fleira á árunum 1910—1929. En sé
miðað við límabilið 1920—29 og síðasta tímabilið þá
er fjáraukningin rúm 90000.
Ef að þessum 8700 nautgripum eru ætlaðar um
1600 fe til vetrarfóðurs, þá þurfa þeir um 13.9 millj.
fe. af þeim 18.4 millj. fe. sem aukning fóðuraflans
nam. Segjtim svo, að hver kind af þessum 72400
fengi 60 fe vetrarlangt að gjöf, eins og Ólafi finnst
sanngjarnt, þá þurfa þær samanlagt um 4.3 millj. fe.
Þetta er samanlegt 18.2 millj. fe., eða 200000 fe minna
en aukning alls heyaflans nemur.
Þannig litur þá dæmið út eftir Búnaðarskýrslum,