Fréttablaðið - 30.10.2010, Blaðsíða 32

32 30. október 2010 LAUGARDAGUR
Þ
að hefur greinilega
staðið til að farga þér.
Það er kannski ekki
skrítið þar sem þú ert
lykilmaðurinn í þessu
samstarfi. Þá hefðum
við þurft að breyta hljómleikunum
á fimmtudaginn í minningartón-
leika, þar sem Minning um mann
hefði verið leikið stanslaust allan
tímann, í mörgum útgáfum,“ segir
Megas þegar Gylfi Ægisson mætir
of seint á fund með blaðamanni á
Umferðarmiðstöðinni.
Ástæða seinkunarinnar er sú
að Gylfi lét setja nagladekk á
bílinn sinn kvöldið áður. Hjólin
voru þó ekki fest betur en svo að
á Reykjanes brautinni, á leiðinni
í bæinn frá Vogum á Vatnsleysu-
strönd þar sem Gylfi býr, heyrði
hann skringilegt hljóð og í ljós
kom að eitt dekkjanna var við það
að detta undan bílnum. Hann náði
þó blessunar lega á bifreiðaverk-
stæði áður en til þess kom.
„Það var eins gott að hjólið fór
ekki af, því ég var á 105 kílómetra
hraða,“ segir Gylfi. Rúnar Þór
Pétursson tekur undir með Megasi
og segir engan vafa leika á því að
Gylfa hafi þarna verið sýnt klárt
banatilræði.
Þeir þremenningar, Gylfi, Rúnar
Þór og Megas, gáfu í vikunni út
geisladiskinn MS GRM, þar sem
þeir syngja saman gömul lög eftir
hver annan auk tveggja spánnýrra.
Útsetningar og hljóðfæraleikur á
plötunni er í höndum bræðranna
Magnúsar og Alberts Ásvaldssona
og hyggst hersingin fagna útgáf-
unni með tónleikum í Austurbæ
fimmtudaginn 4. nóvember næst-
komandi og öðrum í Hofi á Akur-
eyri 10. nóvember.
„Svo komum við líklega til með
að spila eitthvað um landið, förum
austur og vestur, en tónleikarnir í
Austurbæ eru þeir einu sem ráð-
gerðir eru hér í bænum,“ tekur
Rúnar Þór fram.
Samstarfinu stýrt að handan
Spurður um tildrög samstarfs-
ins segist Megas einfaldlega hafa
komið þegar á hann var kallað.
„Rúnar Þór og Gylfi hafa unnið
töluvert saman síðustu ár, haldið
tónleika saman og þar fram eftir
götunum, og mig hefur auðvitað
alltaf dreymt um að syngja Minn-
ingu um mann. Það er lag sem
allir Íslendingar hafa dálæti á,
svo ég sagði bara já.“
Gylfi segist alltaf hafa haft
dálæti á Megasi, sérstaklega lag-
inu Spáðu í mig, en auk þess hafi
Megas verið eftirlætis tónlistar-
maður móður sinnar heitinnar.
Svo skemmtilega vill til að móðir
Rúnars Þórs hélt einnig mikið upp
á Megas meðan hún lifði, og því
vill Gylfi meina að mömmurnar
tvær hafi í sameiningu tekið þá
ákvörðun að drengirnir þeirra
ættu að gefa þessa plötu út með
Megasi.
„Það má eiginlega segja að
þessu samstarfi sé stýrt að
handan,“ segir Megas, en auk
ofantalinna laga má finna á plöt-
unni smelli á borð við Út á gólfið
eftir Gylfa, Lóa Lóa eftir Megas
og Brotnar myndir, lag Rúnars
Þórs, auk ýmissa fleiri.
Þeir lýsa útsetningum laganna á
plötunni sem rokkuðum vel, jafn-
vel nokkuð stríðum á köflum, sem
bjóði upp á skemmtilega tilbreyt-
ingu frá því sem þeir séu vanir.
„Við erum allir orðnir svo aldrað-
ir að við hefðum aldrei farið út í
svona mikið rokk og ról sjálfir,“
segir Megas og Rúnar Þór sam-
sinnir því. „Við hefðum aldrei náð
þessu, hefðum gert þetta allt öðru-
vísi. En við erum æðislega ánægð-
ir með þetta. Þetta samstarf er
auðvitað stórmerkilegt í rokk-
sögulegu tilliti, en við eigum það
allir sameiginlegt að hafa ekki of
miklar áhyggjur af því hvernig
þetta kemur út. Við höfum aldrei
verið jakkafatamenn með skjala-
töskur.“
„Þú ert alltaf eitthvað að tala
um skjalatöskur, Rúnar. Ég á
skjalatösku og sé ekki hvað er að
því,“ segir Gylfi og hlær.
Vilja selja plötuna í ÁTVR
Heyra má á þeim félögum að þeir
þekkjast vel og hafa gert lengi,
enda starfað innan sama geirans
svo áratugum skiptir.
„Ég flutti til Reykjavíkur frá
Ísafirði í kringum 1972 og kynnt-
ist Gylfa fljótlega, enda vorum við
ungir menn sem höfðum gaman
af lífinu. Vorum hressir og kátir,
eins og sagt er, enda áttum við
þá töluvert eftir af hornum til
að hlaupa af okkur,“ segir Rúnar
Þór.
„Við drukkum mikið saman,“
bætir Gylfi við, „og fórum líka
nokkrum sinnum saman í með-
ferð. Þá fór afvötnunin fram á
Kleppsspítala og í eitt skiptið
höfðum við ákveðið að stinga af
saman. Ég setti gítartösku í rúmið
mitt og klæddi líka tvær gosflösk-
ur í sokka og lét standa undan
sænginni eins og fætur. Svo lét ég
mig hverfa, en gleymdi að vekja
Rúnar, svo hann komst ekki á fyll-
erí með mér í það skiptið,“ segir
Gylfi og hlær.
Síðar, í kringum 1979 þegar
Gylfi hætti að drekka, kynntist
Rúnar Megasi og urðu þeir góðir
vinir. „Við náðum strax mjög vel
saman og þvældumst víða um í
heil tvö ár. Ef ég þurfti til dæmis
að fara til Keflavíkur að heim-
sækja frænku mína þá kom hann
bara með, og við vorum mikið
saman,“ segir Rúnar.
„Svo vorum við einu sinni sem
oftar á fylleríi þegar Megas fékk
boð um að spila á Óðali. Ég fór
auðvitað með honum en dyra-
verðirnir bönnuðu mér að koma
inn, enda vorum við frekar illa
séðir á mörgum af þessum stöð-
um. Ég spurði hvers vegna Megas
fengi að fara inn en ekki ég, og þá
sagði einn dyravarðanna: „Megas
fær að vera hér inni í nákvæm-
lega tuttugu mínútur. Hann tekur
þrjú lög, fimm mínútur hvert, fær
aðrar fimm mínútur til að koma
sér upp og niður stigann og svo
fer hann út. Og þú getur tekið
tímann!“ og það stóðst upp á sek-
úndu,“ segir Rúnar og skellir upp
úr.
Hann bætir við að sukkið leiki
vissulega hlutverk í laga- og
textasmíðum tríósins, svo lengi
hafi það verið stór hluti af lífi
þeirra. „Það er grunnt á þessu
þótt maður hafi ekki drukkið í
áratugi. Ég hef ekki drukkið í 26
ár og Gylfi ekki í 31 ár.“
„Og ég hef ekki drukkið í eina
mínútu,“ skýtur Megas inn í við
hlátur hinna. „En sukkið getur
hnýtt góða hnúta milli fólks.“
Gylfi heldur því fram að heilar
tvær áfengisverslanir hafi þurft
að leggja upp laupana þegar
hann hætti loksins að drekka,
því þá hafi þær hreinlega ekki
staðið undir sér lengur. „Og ég
vil endilega koma því á fram-
færi að ÁTVR mætti taka það
til athugunar að selja geisladisk-
inn okkar í búðunum sínum. Við
eigum það svo sannarlega inni.
Margfalt.“
Ímyndaður Siglfirðingur
Vitaskuld er það fleira en sukk-
ið og tónlistin sem Megas, Gylfi
og Rúnar Þór eiga sameiginlegt
því allir hafa þeir ákveðna teng-
ingu við Siglufjörð, þótt missterk
sé. Gylfi er borinn og barnfædd-
ur fyrir norðan og afi Rúnars Þórs
átti rætur sínar að rekja þangað,
en Megas segist vera ímyndaður
Siglfirðingur.
„Ég dvaldi eitt sumar á Siglu-
firði sem barnapía, líklega 1977
eða 1978, og þá átti að hengja mig
um hverja helgi. Í bænum var
hátt og fínt tré með góðri grein
og í henni vildi múgur og marg-
menni láta mig hanga fyrir hinar
ýmsu sakargiftir, mestmegnis ein-
hvers sem ég hafði tekið mér fyrir
hendur þegar ég skrapp til Reykja-
víkur.“
„Þá hefðirðu nú lent á grænni
grein,“ segir Gylfi.
„Já, en ég hraktist eiginlega
burt þaðan,“ heldur Megas áfram.
„Svo fór ég stuttu síðar að heyra
það utan af mér að ég væri dáðasti
sonur Siglufjarðar. Þegar ég fór
þangað að spila var troðfullt hús
og allir vildu sjá þennan sigursæla
mann.“
Aldrei saman á tónleikum áður
Ekkert hefur verið ákveðið um
framhaldið á samstarfinu eftir
útgáfu plötunnar. Þeir lofa því þó
að tónleikarnir sem fram undan
eru verði góðir, en þeir hafa aldrei
áður komið saman fram á hljóm-
leikum.
„Við tökum öll lögin sem eru á
plötunni og líka nokkur í viðbót.
Saman eigum við að sjálfsögðu nóg
af lögum til að syngja til æviloka,“
segir Rúnar Þór.
Gylfi bætir við að þeir verði
að hafa í huga að geðjast öllum
aldurshópum. „Aðdáendur mínir
eru flestir í kringum tvítugt en
aðdáendurnir ykkar eru á áttræðis-
aldri, svo við verðum að passa upp
á að láta nokkur róleg lög fylgja
með,“ segir hann og rekur upp ein-
kennandi hlátursroku að lokum.
Sukkið getur hnýtt góða hnúta
Megas, Rúnar Þór Pétursson og Gylfi Ægisson sendu í vikunni sameiginlega frá sér hljómplötuna MS GRM. Kjartan Guðmunds-
son hitti þremenningana á Umferðarmiðstöðinni og ræddi við þá um sukkið, Siglufjörð og samstarfið sem stýrt er að handan.
VÍÐA FARIÐ Megas, Rúnar Þór og
ónefndur félagi uppi í Hallgrímskirkju-
turni, seint á áttunda áratugnum.
MYND/HREIÐAR HOLM
ÁHÖFNIN Á GRM Þeir Megas, Rúnar Þór og Gylfi segja samstarfið við gerð plötunnar hafa gengið vonum framar. „Við erum allir góðir vinir og húmorinn ræður ríkjum,“ segir
Rúnar Þór. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
Bíldshöfða - Sími 585 7220 - OPIÐ ALLA DAGA
12 ga – fyrir 25 skot.
Verð: 3.490
Riffilskot. Verð: 1.090 – 50 stk.