Morgunn - 01.12.1922, Síða 139

MORGUNN
233

ið kemur ekki, að það hafi aldrei komið og geti aldrei
komið.
Þetta er nú viaindamenskan sú!
Og ef til vill er ekki úr vegi að benda á það í þessu
sambandi, að mjög skömmu eftir, að þessir norsku spek-
ingar kváðu upp úrslitadóm sinn um það, að teleplasma
sé ekki til, og ef menn haldi slíkt, geti þeir ekki verið
vísindamenn í náttúrufræði, lýstu tveir menn, sem tæp-
lega verður sagt að standi þessum Norðmönnum á baki,
yíir vissu sinni um teleplasmað. Annar var prófessor
Richet í París, sem talinn er frægastur núlifandi lífeðlis-
fræðingur veraldarinnar. Hinn er Sir Oliver Lodge, sem
þykir mestur núlifaudi eðlisfræðingur Stórbretalands, ef
ekki heimsins. Það er ekki undarlegt, að ýmsum finst
norsku vísindamennirnir ekki hafa talað þetta skiftið af
sérstaklega mikilli vísindalegri varúð.
Eftir að Einar Nielsen hafði fengið þessa útreið hjá
nefndinni frá náskólanum, tók norska Sálarrannsókna-
félagið við honum til nýrrar »visindalegrar« rannsóknar.
Geta má nærri, hvernig miðillinn hefir verið undir þær
tilraunir búinn. Hann er nýkominn af fundum með
mönnum, sem eru afdráttarlaust fjandsamlegir honum og
hans málefni, mönnum, sem ekki hefir komið til hugar
að lótta undir fyrirbrigðunum með sæmilegum skilyrðum,
heldur umkringt hann með hugann fullan af svikatilgát-
um, og liugsað um það eitt að girða fyrir það, að hanu
kæmi syilcum við og að uppgötva svikin, ef hann reyndi
að beita þeim, og auk þess haft í frammi við hann líkam-
legar misþyrmingar.
Nú hefði mátt ætla, að varlega hefði verið farið, að
reynt hefði verið að minsta kosti í fyrstu að skipa fund-
ina þeim mönnum einum, sera hefðu haft samúð með
miðlinum og málefni hans — þótt ekki væri til annars
«n að koma honum aftur í lag. Vér þorura að fullyrða,