Morgunn - 01.12.1929, Side 5
MOKGUNN
131
að þau hafa sagt honum ýmislegt, sem hann hefir ekkert
vitað um, og ekki hefir fengið vitneskju um, fyr en farið
er að grafast eftir því. Eru mörg slík dæmi í bókinni. Hins-
vegar er ekki sagt frá neinum líkamlegum fyrirbrigðum
þar, enda er víst lítið um þau á fundum hjá Mrs. Leonard.
Þegar segja á frá sönnunum, er venjulega örðugt að
gera það svo, að menn fylgist almennilega með. Þarf þá
oft að segja frá svo mörgum smáatriðum, ókunnum nöfn-
um og staðháttum, að mesti vandi er, að ruglast ekki í
því fyrir áheyrandann, en ef komast á að niðurstöðu um
sannanirnar og taka þær gildar, þarf helzt að athuga alt,
sem fram er fært, gaumgæfilega, og bera það saman; slíkt
er tæplega hægt, nema öll gögn séu við hendina. Þess-
vegna ætla eg að fara lítið út í sannanirnar, sem síra
Drayton Thomas tilgreinir í bókinni, en leggja frekar á-
herslu á frásagnirnar úr öðrum heimi. Enda geri eg ráð
fyrir að flestir, sem hér eru inni, telji ekki neina sérstaka
þörf á því að farið sé mjög nákvæmlega út í sannanirnar.
Þó langar mig til að segja frá einu atviki, sem að vísu
snertir ekki sannanirnar fyrir því, að faðir sira Drayton Thomas
sé sá, sem hann segist vera, en er þess eðlis, að erfitt mun
vera að skýra það frá öðru sjónarmiði en því, að þeir, sem
hann hafði samband við hinum meginn, hafi verið að verki,
og hjálpað til þess að ná þeim árangri, sem frá er skýrt.
Presturinn segist eitt sinn hafa fengið bréf frá manni,
sem var honum alveg ókunnugur. Bað þessi maður hann
að útvega sér vitneskju um son sinn, sem verið hafði í
hernum, einhversstaðar í útkjálka Mesópótamiu, en hans
hafði verið saknað síðan i Arabauppþoti, er orðið hafði á
þeim slóðum. Var í bréfinu skýrt frá heiti piltsins og hve-
nær siðast hefði frézt af honum.
Síra Drayton Thomas spurði þá, sem hann hafði sam-
band við hinum meginn, hvort þeir gætu hjálpað nokkuð.
Sögðu þeir honum, að hann skyldi hugsa nokkuð mikið til
drengsins og biðja fyrir honum í nokkra morgna, áður en
hann héldi næsta fund, og biðja hann í huganuin að koma